پارسی‌انجمن: «روزی که فارسی داشتیم» داستان دانش‌آموزانی دبستانی است که آموزگارشان از آنان می‌خواهد تا چامه‌‌ای [= شعری] را از بر کنند و در کلاس بخوانند. دانش‌آموزان که از چنین کاری ناتوان‌اند، تن به کاری دیگر می‌دهند.
«روزی که فارسی داشتیم» به روشنی نشان می‌دهد که چگونه فرزندان ایران‌زمین از ریشه‌های ژرف فرهنگی خویش دور مانده‌اند؛ تا آنجا که «گل‌پری جون» و «دختر بندری» جایگزین چکامه‌های شورانگیز و فرهنگمدار و زندگی‌ساز رودکی و فردوسی و خیام و حافظ و … شده‌اند؛ می‌نمایاند که چگونه آموزش و پرورش در آشنایی کودکان با زبانِ فرهنگ و شهرآیینی نیاکانشان کوتاهی کرده است؛ تا آنجا که نام این را جز «سراشیبی فرهنگی» که ره به ناکجاآباد خواهد برد، هیچ نام دیگری نمی‌توان نهاد.
«روزی که فارسی داشتیم» را «امید عبداللهی» در سال ۱۳۸۰ ساخته است. عبداللهی زاده‌ی ۱۳۵۷ در شیراز، دانش‌آموخته‌ی رشته‌ی مهرازی [= معماری] و سینما و هموند انجمن فیلم کوتاه و همچنین انجمن مستندسازان سینمای ایران است.
—–
«روزی که فارسی داشتیم» را با چونی [= کیفیت] بهتر از «اینجا» (۱۷ مگابایت) نیز می‌توانید بارگیری فرمایید.
جستارهای وابسته
چند پیشنهاد برای بهبود فرهنگ دهخدا شهربراز- بی‌گمان، فرهنگ دهخدا یکی از آثار سُترگ زبان پارسی است و شادروان علی‌اکبر دهخدا حق بزرگی بر گردن تمام پارسی‌گویان و پارسی‌نویسان دارد؛ اما آنچه امروزه به صورت فرهنگ دهخدا در دست ماست، مانند هر کاری که در گذشته انجام گرفته است، ایرادهایی دارد که گاهی برای کارهای پژوهشی و زبان‌شناسی مشکل می‌سازد. در این جستار به چند مورد به کوتاهی […]
زبان دیوزدگی دکتر محسن حافظیان- داریوش آشوری، نویسندۀ «زبان باز»، از «واپس‌ماندگی زبان فارسی»، از «زبان فارسی نمونه‌ای از همۀ زبانهای جهان سوم» و «کاستی‌ها و لنگی‌ها و گنگی‌هایش» می‌گوید. زبان و اندیشۀ به کار رفته در این کتاب را «غرب‌زده» نمی‌گویم؛ چراکه این اصطلاح را دیگر روشنفکران «مدرن» ما دوست نمی‌دارند و کهنه‌اش می‌پندارند و توانش هم در این […]
۲۹. سرشت، بودمایه و مینه
زبان شیرین پارسی پارسی‌انجمن: «زبان شیرین پارسی» سخنرانی دستور (دکتر) ژاله آموزگار است که در آیین گشایشِ انجمنِ جهانی ایرانشناسی (The International Society for Iranian Studies, ISIS) در ۲۷ ژوئن ۲۰۱۰ در لس‌آنجلس بر زبان رانده شده.
این سخنرانی را در این جای ببینید و بشنوید یا بخوانید تا به چرایی شکرین بودن پارسی پی […]
پارسی را پاسداری کن، اگر دانشوری زنده‌یاد فریدون مشیری- زادگاه مهر بود و مهرآیین کشوری / چون درخشان گوهری در پهنه‌ی پهناوری / جای جا، در سرزمین‌های فراخش / مردمانی پاک‌جان / گونه‌گون آیین و دین /
گون‌گون آداب، اما یک زبان / پارسی، جانمایه‌ی هم‌بستگی‌شان بود / هم‌زبانی چهره‌ساز زندگی‌شان […]
دبیره در ایران‌زمین پارسی‌انجمن: حسن رضائی باغ‌بیدی در این نوشته پیشینه‌ی دبیره در ایران‌زمین را از شش هزار سالِ پیش بدین‌سو نشان داده است. وی از دبیرههای فرتورنگار و میخیِ ایلامی آغازیده و سپس دبیرههای گوناگونِ زبانِ پارسی ـ پارسه (پارسیِ باستان)، پارسیگ (پهلوی) و پارسیِ دری ـ و نیز دیگر زبانهای ایرانی همچون اوستایی، پارتی، بلخی، خوارزمی، سُغدی، خُتَنی […]
دیدگاهی بنویسید.