برپایهی آمار پایگاه W3Tech، «زبانِ پارسی» نهمین زبانِ پرکاربردِ اینترنت شد و در جایگاهی بالاتر از زبانهای چینی، ترکی و عربی ایستاد. همچنین هماکنون، پارسی، پس از ژاپنی، پرکاربردترین زبانِ آسیا در جهانِ اینترنت است.
به گزارش «مردمسالاری آنلاین»، در این ردهبندی انگلیسی با ۵۳/۱ درسد از اینترنت جهان، آلمانی با ۶/۳ درسد، روسی با ۶/۱ درسد، اسپانیایی با ۵ درسد، فرانسوی با ۴/۱ درسد، ژاپنی با ۳/۷ درسد، پرتغالی با ۲/۹ درسد، ایتالیایی با ۲/۴ درسد بالاتر از پارسی با ۲ درسد جای گرفتهاند. پایینتر از پارسی نیز ردههای ۱۰ تا ۲۰ را زبانهای لهستانی، چینی، فلاندری، ترکی، چکی، کرهای، عربی، ویتنامی، سوئدی، مجاری و یونانی ازآنِ خود کردهاند.
آنچه که از این آمار به چشم میآید، یکهتازی زبان انگلیسی است؛ زبانی که به تنهایی در بیش از نیمی از تارنماهای جهان به کار میرود. این یکهتازی چنان است که زبانهای ردههای ۲ تا ۱۰ ـ آلمانی، روسی، اسپانیایی، فرانسوی، ژاپنی، پرتغالی، ایتالیایی، پارسی و لهستانی ـ رویهمرفته تنها ۳۵ درسد از زبان تارنماهای جهان را ازآنِ خود کردهاند.
جایگاه زبان پارسی نیز در این آمار چشمگیر است و هر چند در این آمار تارنماهایی را که به زبان پارسیِ تاجیکیاند، گویا برای کاربرد دبیرهی سیرلیک به جای دبیرهی پارسی، در شمار نیاوردهاند با همهی این، پارسی بالاتر از زبانهای چینی (با بیش از ۱/۵ میلیارد تن گویشور)، عربی (با بیش ۳۰۰ میلیون تن گویشور و زبان رسمی ۲۵ کشور جهان) و ترکی ایستاده است.
پیشینهی این پژوهش نیز نشان میدهد که در سال ۲۰۱۱ پارسی تنها شش دهم درسد اینترنت را از آن خود کرده بود که در این هفت سال، سهونیم برابر و به دو درسد رسیده است.
گفتنی است، در ویکیپدیا نیز، از میان ۲۹۲ زبان این دانشنامه، زبان پارسی با بیش از ۶۵۰ هزار مقاله، هفدهمین زبان پرکاربرد ویکیپدیا است و در ردهای بالاتر از زبانهایی همچون عربی، کرهای و ترکی جای دارد. در ویکپدیا نیز زبان پارسی تاجیکی، ازبهرِ دگرسانی دبیره، در این آمار نیامده است.
گسترش زبان پارسی در اینترنت نه تنها نشانگر فراگیری گسترده و پویایی این زبان است که همچنین نشاندهندهی انبوه نویسندگان، دانشمندان، رسانهنگاران و کسانی است که بدین زبان میاندیشند و مینویسند. نیز نشانگر گسترش تارنماهای پارسی، برنامهنویسی بدین زبان و پیشرفت همهی آن تواناییهایی است که پیونددار با اینترنت است.
پارسی، با پیشینهی نوشتاری دستِ کم ۲۶۰۰ سال، از انگشتشمار زبانهای باستانی جهان به شمار میرود که بخشی بزرگ از میراث بشری از سنگنبشتهی داریوش بزرگ در بیستون (به پارسه) تا دینکرد (به پارسیگ) تا شاهنامهی فردوسی (به پارسی) بدین زبان نوشته شدهاند. این زبان که روزگاری از بنگاله تا بوسنی گویشورانی فراوان داشت، زبان دیوانی امپراتوریهای بزرگی همچون هخامنشیان، ساسانیان، صفویان، گورکانیان هند، عثمانیان و … بوده است، و امروزه نیز با بیش از ۱۳۰ میلیون تن گویشور در سراسر جهان، زبان رسمی کشورهای ایران، افغانستان و تاجیکستان به شمار میرود.
آگاهی: برای پیوند با ما میتوانید به رایانشانی azdaa@parsianjoman.org نامه بفرستید. همچنین برای آگاهی از بهروزرسانیهای تارنما میتوانید هموندِ رویدادنامه پارسیانجمن شوید و نیز میتوانید به تاربرگِ ما در فیسبوک یا تلگرام یا اینستاگرام بپیوندید.
دیدگاهی بنویسید.