منوچهر پیشوا- بهره‌ی مطالعه و بررسی «فرهنگ واژگان گویشهای ایران» این تواند بود که همه‌ی زبان‌ها و لهجه‌های رایج در ایران بخشی از فرهنگ شفاهی ماست و با توجه به اینکه ریشه در دیرین‌ترین گویشهای ایرانی، اوستایی و حتی مادی باستان دارد می‌تواند خزانه‌ای باشد، برای هرچه غنی‌تر کردن زبان فارسی رایج امروزی که زبان ملّی و تکیه‌گاه فرهنگ، ادبیات، اندیشه‌ی ایرانی و میراث مشترک همه تیره‌های آریایی ست.
مسعود لقمان: هرکس که اندکی در حوزه‌های ایران‌شناسی و شاهنامه‌پژوهی غور کرده‌باشد، نام دکتر جلیل دوستخواه را، که اکنون سال‌های پایانی دهۀ هشتم زندگی‌اش را در تانزویل استرالیا می‌گذراند، شنیده یا از پژوهش‌هایش بهره‌مند شده‌است. دوستخواه، که زادۀ اصفهان است، با تدوین فرهنگ فارسی اصفهانی، که بیش از شش دهه از عمرش را بر سر آن نهاده، دینش را به زادگاهش ادا کرده و حال مانده‌است تا ناشری علاقه‌مند دستاوردهای او را به زیور طبع بیاراید و در دسترس همگان بگذارد. موضوعِ گفت‌وگوی ما این کتاب است.