دسته: نبیگخانه

پارسی‌انجمن: میرزا علی‌اکبرخان نفیسی برای گردآوری این فرهنگ بیش از ۲۵ سال رنج برد و فرهنگِ وی که به روزگارِ رضاشاه چاپخش شد تا پیش از فرهنگِ دهخدا بَوَنده‌ترین[=جامع‌ترین] فرهنگی بود که برای زبانِ پارسی نوشته شده است؛ چه این فرهنگ دربردارنده‌ی ۱۵۸ هزار و ۴۳۱ واژه است که در این میان، ۵۸ هزار و ۸۷۹ واژه‌ی آن نیز یکسره پارسی‌اند.

پارسی‌انجمن: آذریگان (آگاهیهایی درباره‌ی گویشِ آذری)، نوشته‌ی استادِ زنده‌یاد دکتر صادق کیا، دربردارنده‌ی پیشگفتار، آگاهیهایی تازه از گویشِ آذری، واژه‌های آذری در لغتِ فرس و برهانِ قاطع، کهنه‌ترین دست‌نویسِ لغتِ فرسِ اسدیِ توسی و فهرستِ واژه‌های آذری است. گفتنی است، آذری، پیش‌ از ترک‌تازیِ ترکان به ایران و همه‌گیریِ ترکی در آذربایجان، گویشِ مردمانِ آذرآبادگان بوده است.

پارسی‌انجمن: تاریخ و زبان در افغانستان (عللِ تشتتِ فرهنگی و اجتماعی) نوشته‌ی دکتر نجیب مایل هروی است.
مایل هروی در این نِبیگ[=کتاب] در زمینه‌ی ناهماهنگیهای اجتماعی و فرهنگی و دردهای سنگینِ برآمده از آنها دریافتهایی دارد که کوشیده است برپایه‌ی راستیهای روشن و به‌دور از خشک‌اندیشیهای ناخوش و قهرمان‌پرستیهایی دروغین پیشِ چشمِ هم‌میهنانش بگذارد.

پارسی‌انجمن: استاد محمود حسابی در «وندها و گهواژه‌های فارسی» به پیشوندها، پسوندها، گهواژه‌های فارسی، واژه‌های دستورِ زبانِ فارسی و ریشه‌های گهواژه‌های فارسی و همتاهای انگلیسیِ آنها پرداخته است.

پارسی‌انجمن: نبیگِ «دستورِ زبانِ فارسی» که به «دستورِ پنج استاد» نامدار شده است نخستین‌بار به سالِ ۱۳۲۷ نوشته شد. در آن سالها، پوشینه‌ی نخستِ این نبیگ را در سالهای نخست و دومِ دبیرستان و پوشینه‌ی دوم آن را در سالهای سوم و چهارمِ دبیرستان می‌خواندند.

پارسی‌انجمن: زنده‌یاد محمدعلی لوایی در «آرایش و پیرایشِ زبان» نخست به واژه‌ی فرهنگستان، چراییِ پیدایشِ فرهنگستان، واژه‌های بیگانه، واژه‌های اسلامی، زبانِ سعدی و حافظ، عربیهای تازه درآمده، دفترچه‌ی واژه‌های نو پرداخته و سپس سخنی چند درباره‌ی آرایش و پیرایشِ زبان به میان کشیده است. او از نویسندگانی خرده گرفته است که سره‌نویسی را تنها جایگزینی واژه‌های پارسی به جای واژه‌های بیگانه می‌دانند و در این میان نمونه‌هایی نیز آورده است تا آسیبهای چنین شیوه‌ای را نشان دهد.

پارسی‌انجمن: گواهیها و پژوهشهای دانشمندان به استواری نشان می‌دهد که پیش از ترکی، گویشِ پهلویِ آذری تا سالهای انجامینِ سده‌ی دهم و نیز تا نیمه‌ی سده‌ی یازدهمِ مَهی در همه‌ی آذربایجان روایی داشته است. از این گویشِ ایرانی ـ که شوربختانه با ترک‌تازی ترکان به آذربایجان جایش را ترکی گرفت ـ نمونه‌هایی درخور برجای مانده که بزرگ‌ترین نمونه‌ی بازمانده از این گویشِ آذری، «رساله‌ی روحی انارجانی» است که میانِ سالهای ۹۸۵ تا ۹۹۴ مَهی پرداخته شده است.

پارسی‌انجمن: فرهنگستانِ زبانِ ایران، به روزگارِ محمدرضا شاه پهلوی، پژوهشنامه‌هایی در زمینه‌ی رشته‌های گوناگونِ زبانشناسیِ ایرانی و زبانشناسیِ همگانی چاپخش می‌کرد. پژوهشنامه‌ی زیر یکی از این پژوهشنامه‌ها است.

پارسی‌انجمن: کمال پاشازاده از بزرگان و دانشمندان و ادیبانِ عثمانی و از دوستدارانِ زبانِ پارسی بود. وی در زمانِ سلطان سلیم به پیروی از گلستانِ سعدی «نگارستان» را نوشت و فرهنگی به نامِ «دقایق‌الحقایق» در دشواریهای زبانِ پارسی فراهم آورد و نبیگی در واژه‌های پارسیِ عربی‌شده و نیز این نبیگ را که درباره‌ی برتریِ زبانِ کهنسالِ پارسی بر همه‌ی زبانها جز عربی است نوشت.

پارسی‌انجمن: «دادستانِ مینو خرد» یکی از نِبیگهای گرانسنگِ زبانِ پارسیگ (پهلوی) است. این نبیگ دربردارنده‌ی یک پیشگفتار و ۶۲ پرسش که هر یک با پرسشی از «دانا» آغاز می‌شود و «مینو خرد» به آن پرسشها پاسخ می‌دهد. مینو خرد را می‌توان اندرزنامه‌ای دانست که از روزگارِ ساسانیان به یادگار مانده است.