ریشهشناسیِ واژهی سگ و ارجِ این جانور در فرهنگِ ایران
«اگر سگِ شبانی یا سگِ خانگی نبود هر آینه در رویِ این زمینِ اهوراآفریدهی من، خانومانی پایدار نماندی» (فرگردِ سیزدهمِ ویدیوداد، پارهی ۴۹).
«اگر سگِ شبانی یا سگِ خانگی نبود هر آینه در رویِ این زمینِ اهوراآفریدهی من، خانومانی پایدار نماندی» (فرگردِ سیزدهمِ ویدیوداد، پارهی ۴۹).
پارسیانجمن: «ادبِ پهلوانی»، نوشتهی محمدمهدی مؤذن جامی، کوششی است برای به دست دادن گزارشی ساده و آموزشی در زمینهی گوشههایی از فرهنگ و دین و ادب ایران پیش از اسلام.
پارسیانجمن: آذربایجان سدها سال جایگاهِ آتشِ ورجاوندِ ایرانزمین بوده و آذرگشسپ، سرداران و پهلوانانِ ایرانی را برایِ نگهبانی از میهن نیرو و امید میبخشیده، چونانکه فردوسی از آن جای با نامِ نشستگاهِ بزرگان و سران و سالارانِ ایران یاد کرده است:
بشد تا درِ آذرآبادگان | نهادِ بزرگان و جایِ رَدان
«زبانِ پارسیگ (پهلوی): دستورِ زبان، واژهسازی و واجشناسی» نوشتهی رَهام اشه با گردانشِ مریم تاجبخش و بزرگمهر لقمان، و «اوستا» (Avesta; A Grammatical Précis) نوشتهی رهام اشه به زبانِ انگلیسی، نامزدِ «کتابِ سالِ» ایران در سالِ ۱۳۹۸ در زمینهی زبانهای باستانی شدهاند.
«در هوای بخارا و سمرقند» نوشتهی «نرگس شاهعلی»، استادِ زبانِ پارسی در دانشگاهِ تاشکند، است که در آن دربارهی جایگاهِ زبانِ پارسی در ازبکستان که شمارِ پارسیزبانانش پیرامونِ هفت میلیون تن است سخن گفته است.
«پارسیانجمن» این یادداشت را بی دگرگونی در دنباله میآورد تا خوانندگانِ گرامی با شیوهی نوشتنِ پارسیزبانانِ فرارود نیز بیشتر آشنا شوند.