فریدون جنیدی: احسان بهرامی گزارنده این دفتر از بیست و چهار سال پیش آغاز به کار آن کرده بود و چون در آغاز کار بنیاد نیشابور اندیشیدم که میباید فرهنگی از واژه‌های اوستایی فراهم آوریم و بهتر آن است که این فرهنگ ترجمه فرهنگ کانگا باشد که گام نخست را پشت سر یک ایرانی نژاده گذاشته باشیم …
استاد جلال متینی در این جستار نوآوریهای بیرونی در ساختِ واژه‌های دانشیِ پارسی را برمی‌نمایند و نیز می‌افزایند که این نوآوریها با بیرونی و پورسینا و دیگر دانشمندانِ ایرانیِ پس از اسلام آغاز نشده‌اند و بی‌گمان ریشه در زبانِ پارسی به روزگارِ هخامنشیان (پارسه/ پارسیِ باستان) و ساسانیان (پارسیگ/ پهلوی) دارند.
پارسی‌انجمن: استاد مینورسکی در این جُستار به لشکرکشی رومیان و بیزانسیان به استانِ آذربایگان می‌پردازد و در این میان بر برخی از جای‌نامهای آذربایگان و ریشه‌ی آنها پرتو می‌افکند.
پارسی‌انجمن: قصران بخشی از ریِ باستان است. قصران نامیدن این بخش از ریِ کهن به سده‌ی دوم مَهی برمی‌گردد. گفتنی است که روزگاری تهران یکی از دیه‌های قصران بوده است. در این بررسی، پژوهنده به همراه دستیارانِ دانشجویش، در درازی سه سال، تا آن جای که توانسته‌اند خرده‌گویشهای قصران را گردآوری و آوانویسی کرده‌اند و واژه‌نامه‌ای نیز از این گویشها به دست داده‌اند.