پارسی‌انجمن: در این گفت‌وگو، استاد یکی از بدبختیهای تاجیکستان را از میانِ رفتنِ دبیره‌ی پارسی می‌داند و می‌گوید که شوروی هم سمرقند و بخارا را از ایرانیانِ فرارود گرفت و هم دبیره‌ی پارسی را. وی به دنباله به چرایی بازگرداندنِ دبیره‌ی پارسی به تاجیکستان می‌پردازد و …

«کارگروه پایش زبان پارسی» پارسی‌انجمن به زودی کار خود را آغاز خواهد کرد. دلبستگانِ پارسی که در زمینه‌ی واژه‌گزینی و دستورزبانِ پارسی آگاهی دارند، می‌توانند درخواستِ همکاریِ خود را به نشانی تلگرامِ پارسی‌انجمن (https://t.me/ParsiAnjoman) بفرستند.

سیامک رستمی: اگر گمان می‌کنید قرآن تُهی از واژگان بیگانه و سراسر به عربی است گمانی نادرست دارید، چراکه قرآن سرشار از واژگان بیگانه‌، به ویژه واژگان پارسی، است که در توژ زیر شُماری از این واژگان‌ را برمی‌شماریم.

آیا می‌دانستید در ترکیِ استانبولی چند هزار واژه‌ی پارسی هست -آن هم پس از پاکسازیهای فرهنگستانِ ترکیه به دستورِ آتاترک؟! در این جا، از زبانِ سیامکِ رستمی، با چند واژه‌ی پارسی در ترکیِ استانبولی که در پارسیِ امروز فراموش شده‌اند، آشنا شوید.

شهربراز: یکی از تیره‌های ایرانی که در قفقاز زندگی می‌کنند و هزاران سال است که آیین و زبان باستانی خود را پاس داشته‌اند تیره‌ی ایرانی «آس» یا اوس است. آس‌ها به دو گروه «ایرون» (Iron) و «دیگورون» (Digoron) بخش می‌شوند. زبان آنان هم ایرون گفته می‌شود و دو گویش دارد به نام‌های دیگور (Digor) و ایرون (Iron).

پارسی‌انجمن: «فرهنگِ اورنگ» گردآورده‌ی مراد اورنگ است که به نوشته‌ی نویسنده «راهنمای فارسی‌نویسی به ویژه برایِ ایرانیانِ پاک‌سرشت [است] که به زبانِ ایرانی دلبستگی دارند [و دربردارنده‌ی] چِم برخی واژه‌های تازی و تازی‌نما به پارسیِ سره و جداکننده‌ی فرهنگ و زبانِ پارسی از واژه‌های بیگانه» است.

شهربراز: مشکل پان‌ترکان و ناآگاهان این است که سفسطه می‌کنند و چون با ادب پارسی و صنعت‌های ادبی مانند مجاز و کنایه و استعاره آشنا نیستند و نمی‌فهمند، هر لفظی را در همه جا به همان معنای ظاهریش می‌گیرند و از هر چه به سودشان نباشد چشم می‌پوشند یا آن را تحریف می‌کنند.

پارسی‌انجمن: چاپِ سومِ (ویرایشِ دوم) «ویرازگان» که نوشته‌ای نویافته به زبانِ پارسیگ (پهلوی) است، با پیشگفتار و آوانویسیِ  رَهامِ اشه چاپخش شد.

کورش جنتی: سران طالبان در دیدار با سران جمهوری اسلامی ایران از مترجم بهره بردند. این شاید برای بسیاری خبری کوتاه و کم‌اهمیّت باشد؛ ولی دوستداران زبان پارسی می‌دانند که این کنش نمادین تا چه اندازه درنگیدنی و نگران‌کننده است. طالبان از آغاز روی کار آمدنش نشان داد که بی‌هیچ پرده‌پوشی سیاستی قومی را پیش می‎بَرَد و پارسی‌زدایی یکی از برجسته‌ترین نمودهای این سیاست است.