مرتضی فلاح (استادیار گروه ادبیات دانشگاه یزد): «ایران به دلیل موقعیت خاص طبیعی، جغرافیایی و سیاسی خود، از سپیدهدمان تاریخ تا کنون، حوادث پرشماری را از سر گذرانده است. آن چه البته این کشور دیرینهسال را در برابر هجومها و ایلغارها همچنان پابرجا نگهداشته، هویت فرهنگی، ملی و ایرانی آن بوده است؛ هویتی که در قالب زبان پارسی بالیده و خود را نموده است. این زبان چه در آن روزگارانی که کورش و داریوش بدان سخن میگفتند و منشورها و فرمانهای خویش را بر پیشانی صخرهها و ستونها حک میکردند، چه آن زمان که فردوسی بزرگ حماسه سترگ خود را با آن میسرود تا علایق ملی و فرهنگی را با آن نیرو بخشد و خودشناسی و خودباوری را به ایرانیان نشان دهد، چه هنگامی که مولوی آفرینندهی بزرگ ادب عرفانی ایران و جهان آثار خود را با آن سرود تا اصالت دینی و عرفانی را به مردم بیاموزاند، چه هنگامی که حافظ و سعدی ماندگارترین آثار ادبی خود را با آن نوشتند، همواره نقش اصلی و ویژهای در پایداری و حیات ایرانیان و وحدت ملی ایفا کرده و میکند. در حقیقت زبان فارسی همیشه چون حلقهای مرئی و نامرئی، هویت فرهنگی و ملی مردم ایران و اقوام آن را به یکدیگر پیوند داده و همچنان عامل اصلی وحدت ملی ایرانیان است.
در این مقاله به نقش شاعران بزرگ زبان فارسی ـ که گاه زبان مادری آنان نیز غیر فارسی است ـ در حفظ و حراست از این میراث پرارج و ماندگار، و تلاش آنان برای پاسداشت هویت ایرانی و زبان فارسی اشاراتی خواهیم داشت.»
جُستار «نقش زبان فارسی در گسترش هویت ملی و فرهنگی ایران» را در «این جا» بخوانید.
آگاهی: برای پیوند با ما میتوانید به رایانشانی azdaa@parsianjoman.org نامه بفرستید. همچنین برای آگاهی از بهروزرسانیهای تارنما میتوانید هموندِ رویدادنامه پارسیانجمن شوید و نیز میتوانید به تاربرگِ ما در فیسبوک یا تلگرام یا اینستاگرام بپیوندید.
دیدگاهی بنویسید.