پارسیانجمن: «روزی که فارسی داشتیم» داستان دانشآموزانی دبستانی است که آموزگارشان از آنان میخواهد تا چامهای [= شعری] را از بر کنند و در کلاس بخوانند. دانشآموزان که از چنین کاری ناتواناند، تن به کاری دیگر میدهند.
«روزی که فارسی داشتیم» به روشنی نشان میدهد که چگونه فرزندان ایرانزمین از ریشههای ژرف فرهنگی خویش دور ماندهاند؛ تا آنجا که «گلپری جون» و «دختر بندری» جایگزین چکامههای شورانگیز و فرهنگمدار و زندگیساز رودکی و فردوسی و خیام و حافظ و … شدهاند؛ مینمایاند که چگونه آموزش و پرورش در آشنایی کودکان با زبانِ فرهنگ و شهرآیینی نیاکانشان کوتاهی کرده است؛ تا آنجا که نام این را جز «سراشیبی فرهنگی» که ره به ناکجاآباد خواهد برد، هیچ نام دیگری نمیتوان نهاد.
«روزی که فارسی داشتیم» را «امید عبداللهی» در سال ۱۳۸۰ ساخته است. عبداللهی زادهی ۱۳۵۷ در شیراز، دانشآموختهی رشتهی مهرازی [= معماری] و سینما و هموند انجمن فیلم کوتاه و همچنین انجمن مستندسازان سینمای ایران است.
—–
«روزی که فارسی داشتیم» را با چونی [= کیفیت] بهتر از «اینجا» (۱۷ مگابایت) نیز میتوانید بارگیری فرمایید.
جستارهای وابسته
واژههای سره در پارسی تاجیکستانی امیرحسین اکبری شالچی- بازیافتن واژههای سره در گویش تاجیکی کار سادهای نیست؛ چون سرهجو هنگام پژوهش گفتار تاجیکان، بهجای شنیدن واژگان سره، صدها و هزاران واژهی روسییی را میشنود که بسیاریشان بیآنکه نیازی ویژه به آنها باشد، به گویش تاجیکی راه یافتهاند و در آن جا افتادهاند. بههرروی آنچه من در اینجا به دست میدهم، برخی از واژههای […]
تکنیکهای گسترش واژگان؛ گفتوگو با آشوری ۲ حساسیّت در برابرِ مسائل زبان فارسی خیلی زود در من شکفت. و آن هنگامی بود که در کلاسِ دوم دبیرستانِ البرز برایِ آموختنِ زبانِ فارسی کلیله و دمنهی نصرالله منشی را درس میدادند. من از همان زمان نسبت به یاوهنویسیهای «نثرِ مصنوع» و عربیچپانیهای بیمزه و بیربط در نثرِ فارسی حساس شدم. البته در سالهای بعد آشنایی با نوشتههای احمد کسروی و […]
بارگیری «دستورنامه» دکتر مشکور پارسیانجمن: دستورنامه در صرف و نحو زبان پارسی نوشتهی دکتر محمودجواد مشکور است. بنیاد این دستورنامه دفتری بود که دکتر مشکور برپایهی آن به دانشجویانش آموزش میداد. دستورنامه شش بخش دارد...
هارولد بیلی و زبان خُتَنی شهربراز- سر هارولد والتر بیلی از ایرانشناسان برجسته روزگار ما بود که در زنده کردن فرهنگ و زبان ایرانی ختنی نقش بسیار مهمی داشت.
۴۱. واپایش
بارگیریِ «فرهنگِ تازی به پارسیِ» فروزانفر پارسیانجمن: «فرهنگِ تازی به پارسی» گردآوردِ استادِ زندهیاد بدیعالزمان فروزانفر، چاپ شدهی فرهنگستان به سالِ ۱۳۱۹، است. این فرهنگ، اگر بهترین نباشد، بیگمان یکی از بهترین فرهنگهایی است که در این زمینه نوشته شده است، ولی دریغ که در پیِ رخدادِ شومِ شهریورِ ۱۳۲۰ و تازشِ ویرانگرانهی بیگانگان به ایران و فروپاشیِ شیرازهی کشور و بسته شدنِ […]
دیدگاهی بنویسید.