پارسیانجمن: بیشتر نویسندگان مسلمان زبان پارسیگ را پهلوی/ فهلوی مینامیدند و در برخی نوشتههای کهن عربی که از فهلویه یا فارسیه یاد شده خواست زبان پارسی میانه یا پارسیگ بوده است.
زندهیاد احمد تفضلی در این جستار ـ که لیلا عسگری و فضلالله پاکزاد به فارسی گرداندهاند ـ نمونههایی از این دست به ویژه از «تاریخ قم» و «محاضرات الادبا» به دست داده است.
«واژهها و گزارههای پارسی میانه در نوشتههای کهن پارسی و عربی» را از «اینجا» بارگیرید.
آگاهی: برای پیوند با ما میتوانید به رایانشانی azdaa@parsianjoman.org نامه بفرستید. همچنین برای آگاهی از بهروزرسانیهای تارنما میتوانید هموند رویدادنامه پارسیانجمن شوید و نیز میتوانید به تاربرگ ما در فیسبوک یا تلگرام بپیوندید.
واسفا که صفحه ای گران قدر اینچنین گاهی چنان به بیراهه می رود که جای اشک است و اه
–
فهلویه یا فارسیه همان پهلوی یا فارسی است منتها بنا بر حسب جایگاهش مونث شده مثلا وقتی بگوییم اللسان الفارسی نمی توان گفت اللسان الفارسیه یا اللسان الغهلویه یا لسان فهلویه و حتما باید گفت لسان الفهلوی اما وقتی می گوییم اللغه الفهلویه پس لطفا این توضیحاتی که اساس علمی ندارند را بردارید و تکرار نکنید –
ببخشید وقتی می گوییم اللغه الفهلویه نمی توانیم انرا بدون تای تانیث اورد و این ربطی به کلمه ندارد نوشته شما چون این میماند کسی در متن فارسی ببنید که نوشته اند به زبان پارسیش (پارسی اش ) گفتم بعد بگوید ب زبان خودشان گاهی انرا پارسیش نامیده اند – یا کسی نمیگوید من با زبان عربیه حرف میزنم یا شما زبان عربیه بلدید ؟
با سلام و درود، لینک بارگیری مشکل دارد.
درود بر شما.
به راست داشته شد. یک بارِ دیگر بیازمایید.