بهروز، ذبیح (1363)؛ خط و فرهنگ؛ چاپ دوم؛ فروهر.
«خط و فرهنگ» (ایرانکوده شماره 8)، نوشتهی استاد زندهیاد «ذبیح بهروز» است که بخشهایی از آن پیشتر در «پارسیانجمن» در دو بخش («اینجا» و «اینجا») به دیدهی خوانندگان ارجمند رسید و اکنون پویش (اسکن) این نسک خواندنی را پیشکش شما گرامیان میکنیم.
آماج بهروز از نوشتن این نسک، آموزاندن خطی ست که خود ساخته است و بر این باور بود که با یادگیری این خط میتوان کلید آموختن همهی خطوط کهن و نو را فراگرفت.
بخشهای این نسک چنین است:
«- مقصود از نگارش
– دیباچه
– مسألهی تغییر یا تکمیل خط در ایران و اروپا
– آموزش و پرورش
– شرح آموزش حروف به تفصیل
– ملاحظات
– کمهوش
– آموزش لالها
– مدارک تاریخی و علمی و فنی خط در ایران
– تذکرات چندی مربوط به تاریخ خط و تمدن
– تمدن باستانی سرزمینهای شرقی آریایی
– تمدن باستانی سرزمینهای شمالی آریایی
– تمدن باستانی سرزمینهای غربی آریایی
– اصطلاح جدید ویرس به جای آریایی
– اصطلاح جدید آرامی و سامی
– اسکندریه
– خاتمه
– دربارهی روش آموزش با کودکدبیره»
اندازهی این نسک سه و هفت دهم مگابایت است و پویش از نسخهی چاپ دوم «خط و فرهنگ» به تاریخ مهرماه 1363 «سازمان انتشارات فروهر» در 238 رویه است.
«خط و فرهنگ»، نوشتهی استاد زندهیاد «ذبیح بهروز» را از «اینجا» بارگذاری کنید.
جستارهای وابسته
مسالهی تغییر یا تکمیل خط در ایران و اروپا (بخش دوم و پایانی) استاد ذبیح بهروز- علم صداشناسي در ايران باستان پيشرفت بيمانندي داشته و از مهمترين آثار فني جاويدان پيشرفت اين دانش، «دين دبيره» و ترتيب دقيق فني «حرفهاي معجم» است كه مانند آنها در نزد هيچ ملتي يافت […]
مسالهی تغییر یا تکمیل خط در ایران و اروپا (بخش نخست) استاد ذبیح بهروز- در خط لاتین برای یک صدای معین، چندین حرف وجود دارد و یک حرف معین را ممکن است چندین جور تلفظ کرد و برای بسیاری از صداها نه حرف وجود دارد و نه روشی برای ایجاد آنها ... 
بارگیریِ «فرهنگِ ایرانِ باستان»ِ استاد پورداود پارسیانجمن: «فرهنگِ ایرانِ باستان» گردآوردی از جستارهای گرانسنگِ استادِ زندهیاد ابراهیمِ پورداود –ایرانشناس، اوستاشناس و استاد فرهنگ و زبانهای کهنِ ایرانی- است که همان گونه که از نامِ نبیگ برمیآید، روشنگریای است دانشی در زمینهی واژههای پیونددار با فرهنگِ ایرانِ […]
بارگیریِ «خطِ میخیِ فارسیِ باستانِ» قریب پارسیانجمن: زبانِ پارسه (پارسیِ باستان) زبانِ یادمانهای بر جایِ مانده از شاهنشاهانِ هخامنشی است. بیشترِ این یادمانها به دبیرهی میخیاند که بر کوهها، دیوارِ پلکانها و ستونِ کاخها، پوششِ سنگیِ تندیسها، مُهرها، آوندهای زرین و سیمین و دیگر چیزها کنده شدهاند. نوشتههای پارسه بیگمان بر پوست و لوخ(پاپیروس) و پارچه و استخوان و چوب هم بوده […]
ویژهنامهی «پارسیانجمن»: زبانِ پارسی در فرارود در این ویژهنامه، «پارسیانجمن»، در جُستارهایی چند، به زبان و ادبِ و دبیرهی پارسی در فرارود و نیز چهبود و چیستیِ تاجیکان از نگاهِ تاریخی و فرهنگی و زبانی میپردازد.
زبان و خطِ ما دکتر جلال متینی: اگر پهلوان پیری را ببینید که در روزگار جوانی پیروزیها دیده و نامش در سراسر جهان پیچیده و اکنون سالخورده و ناتوان شده و بازیچهی دست کودکان کوچه و بازار گشته چنان که هر یک به بهانهی دستگیری آزارش میدهند و به چاله و سنگلاخش میافکنند، آیا جوانمردی، شما را بر آن نمیدارد که به دفاع از او برخیزید و از چنگ طفلان […]
Ba sepas baraye agahihaye shoma Besiyar motahayer shodam ke ta behal etelaye az inhameh malomate vasee nadashtam.
همین واژهی زنده یاد برای کسی که دوزخی بودنش برایمان آشکارست، خواست بزرگی است.
سلام بر تو ای خداوند و قاضی