پارسیانجمن: واژهنامهی ریشهشناختی کارواژههای ایرانی بیشتر به کارواژههای کهن و بنیادین زبانهای ایرانی میپردازد. این نبیگ[=کتاب] بخشی از پژوهشی بزرگتر است که فرجامآهنگ آن پیبردن به ریشهی همهی زبانهای آریایی و سپس نوشتن فرهنگی همهسویه برای این زبانها است.
پارسیانجمن: زندهیاد لوائی در وندهای پارسی نزدیک ۳۰۰ وند (۲۴ پسوند پارسی باستان، ۱۲۴ وند اوستایی، ۵۴ وند پارسیگ[=پهلوی] و ۷۴ وند پارسی) را بررسیده و در پایان، افزون بر فهرست وندها، واژهنامهای به فرانسوی و پارسی درانداخته که واژههای دستور زبان به کار رفته در این نبیگ را برمینماید.
پارسیانجمن: راهنمای ریشهی فعلهای ایرانی (در زبان اوستا و فارسی باستان و فارسی کنونی) از دکتر محمد مقدم – زبانشناس و استاد زبانهای ایران باستان و هموند فرهنگستان دوم- است. بنیاد این راهنما بر «واژهنامهی ایرانی باستان» بارتولومه و «واژهنامه اوستا انگلیسی» کانگا گذاشته شده است.
شهربراز: «واژههای ایرانی در زبان سوئدی» در سال ۱۳۷۴ خ. در سوئد به دست دکتر حسین آذران نخعی نگاشته شده اما چاپ نخست آن به سال ۱۳۸۲ خ. در تهران انجام شده است. اینگونه بررسیهای زبانشناسیک بسیار سودمند و برای شناخت زبانهای ایرانی و نیز پیوندهای آنها با دیگر زبانهای خانوادهی هندواروپایی مهماند.
مهدی جامی: نویسنده میگوید که کوشیده است «در حد امکان همه لغات فارسی اصیل را که مطلبی قابل توجه درباره وجه اشتقاق آنها به دست آمده است» در این فرهنگ گرد آورد. بنابرین اصل کار او پژوهش و گردآوری نوشتههای ریشهشناسان و سپس تنظیم روشمند آنها و افزودن پژوهشهای خود بر این مجموعه است.
آماج این کتاب نشان دادن ریشههای هندواروپایی واژههای پارسی ناب است. نویسنده (منوچهر آریانپور کاشانی) در بیشتر فِتادها [= موارد] کوشیده است تا از راه پارسی به پهلوی و سپس اوستایی و پارسی باستان و در فرجام به ریشههای هندواروپایی واژه برسد.
دکتر محمد حیدری ملایری- از آنجا که پارسی زبانی هند-و-اروپایی است، این بخت را دارد که از الگوها و تجربههای گذشتهی زبانهای اروپایی استفاده کند، زبانهایی که توانستهاند نیرومندترین راژمان اصطلاحشناسی دانشی را پدید آورند. واژهسازی در زبان پارسی از همان الگوهایی استفاده میکند که در زبانهای اروپایی به کار میروند …
شهربراز- در این جستار به شناساندن «فرهنگ ریشهی واژگان فارسی» نوشتهی دکتر علی نورایی میپردازیم. برای نگارش این فرهنگ، نویسنده نزدیک ١٢ سال پژوهش کرده و از ١١٢ خاستگاه (کتاب و مقاله و فرهنگ) بهره برده است. در اینجا این فرهنگ را نیز میتوانید بارگیری کنید.
دکتر محمد حیدری ملایری- در پارسی واژهای هست که در بسیاری گویشها به کار میرود ولی در زبان رسمی دیده نمیشود. این واژه «آلِش» (āleš) است به چمارِ (معنی) «عوض، بدل».
«محمود شهریاری»، گردانندهی برنامههای تلویزیونی، در نامهای به فرنشین [= رییس] فرهنگستان زبان و ادبیات فارسی از او درخواست کرد تا دربهکاربردن درست واژهی «اَمرداد» به جای «اَمرداد»، رسانهها را آگاه کند.