شهربراز: مشکل پانترکان و ناآگاهان این است که سفسطه میکنند و چون با ادب پارسی و صنعتهای ادبی مانند مجاز و کنایه و استعاره آشنا نیستند و نمیفهمند، هر لفظی را در همه جا به همان معنای ظاهریش میگیرند و از هر چه به سودشان نباشد چشم میپوشند یا آن را تحریف میکنند.
پارسیانجمن: ویرایشی تازه از فرهنگِ اوستایی به پارسیگ از رَهامِ اشه به زبانِ انگلیسی چاپخش شد.
پارسیانجمن: چاپِ سومِ (ویرایشِ دوم) «ویرازگان» که نوشتهای نویافته به زبانِ پارسیگ (پهلوی) است، با پیشگفتار و آوانویسیِ رَهامِ اشه چاپخش شد.
کورش جنتی: سران طالبان در دیدار با سران جمهوری اسلامی ایران از مترجم بهره بردند. این شاید برای بسیاری خبری کوتاه و کماهمیّت باشد؛ ولی دوستداران زبان پارسی میدانند که این کنش نمادین تا چه اندازه درنگیدنی و نگرانکننده است. طالبان از آغاز روی کار آمدنش نشان داد که بیهیچ پردهپوشی سیاستی قومی را پیش میبَرَد و پارسیزدایی یکی از برجستهترین نمودهای این سیاست است.
پارسیانجمن: از «عجم» تا «پارسی» (کالبدشناسیِ سنجشیِ زبانِ عجم و پارسی) دستاوردِ پژوهشی نویسنده و پژوهشگرِ زبانْ پزشک «جامیِ شکیبیِ گیلانی» است و دربردارندهی دو دفتر است که با هم به ریختِ نبیگِ کنونی درآورده شدهاند.
پارسیانجمن: «فرهنگِ پهلوی» گردآوری و نوشتهی بهرامِ فرهوشی است که استادِ زندهیاد ابراهیم پورداود بر آن پیشگفتار نوشتهاند.
هر چند نزدیک به شست سال از چاپ این فرهنگ میگذرد و تا اندازهای رنگِ کهنگی به خود گرفته است، با همهی این هنوز سودمندیهای خود را دارد.
پارسیانجمن: «جُستارنامگ» که گردآوردی از جستارهای مزدا تاجبخش و بزرگمهرِ لقمان است، چاپ شد.
جستارنامگ به دو بخش است: زبانپژوهی و ایرپژوهی.
پارسیانجمن: «گزیدهای از دینکردِ چهارم» (برگرفته از «آییننامه»ی ساسانی، نوشتهشده به روزگارِ شاهنشاه خسرو انوشیروان) با گردانش و گزارشِ «بزرگمهرِ لقمان» چاپخش شد.
پارسیانجمن: بازخوانیِ سرودههایی چند از خیام، با کوشش در بازسازیِ گویشِ زمانِ خیام، فراگوییِ پارسی به شیوهی هزار سالِ پیش، را با خوانشِ «الکس فورمَن»، زبانشناسِ روسی-آمریکایی، در این جای ببینید و بشنوید.
پارسیانجمن: فرهنگستان ۱۳۱ نبیگِ (کتابِ) آموزشیِ زبان و ادبِ پارسی، از سالِ ۱۳۰۰ تا ۱۴۰۰، را با نامِ «گنجینهی کتابهای درسیِ زبان و ادبیاتِ فارسی» گردآوری و در تارنمایش بارگذاری کرده است.