دو دهه پیش باور کردم که میتوان به یاری زبان پارسی شتافت تا از گزند و آسیب روزگار در امان باشد؛ از همینرو بر آن شدم تا بدین شیوه گفتن و نوشتن را آغاز کنم. این شیوه گفتن و نوشتن نمونهای سنجیده و به آیین از ادب و زبان پارسی را برای دوستداران این زبان به یادگار مینهد.
منوچهر پیشوا- بهرهی مطالعه و بررسی «فرهنگ واژگان گویشهای ایران» این تواند بود که همهی زبانها و لهجههای رایج در ایران بخشی از فرهنگ شفاهی ماست و با توجه به اینکه ریشه در دیرینترین گویشهای ایرانی، اوستایی و حتی مادی باستان دارد میتواند خزانهای باشد، برای هرچه غنیتر کردن زبان فارسی رایج امروزی که زبان ملّی و تکیهگاه فرهنگ، ادبیات، اندیشهی ایرانی و میراث مشترک همه تیرههای آریایی ست.
فروغ بهمنپور- مراسم رونمایی از «فرهنگ واژگان هنر»، نوشته «عرفان قانعیفر»، شامگاه 24 دیماه در خانه هنرمندان با حضور شخصیتهای هنری و فرهنگی برگزار شد.
«فرهنگ مهرازی ایران» که بنیادش واژههای ایرانی ست، یک گردآیه (مجموعه) الفبایی از واژههای مهرازی ایران است و دربرگیرنده واژههایی است که در نوشتهها و فرهنگها و گویشهای گوناگون یافت شده و نیز واژههایی که از زبانهای بیگانه راه یافته و در ایران به کار میرود. در این فرهنگ، این واژهها به دو گونه بر پایه زمینه (موضوع) و بر پایه خاستگاه زبان دستهبندی شده است.
شهربراز- «چوگان» را کوتاه شدهی «چوبگان» و «چوپگان» دانستهاند؛ اما در پارسی میانه این واژه به صورت caw(la)gan «چَولَگان» آمده است که صفت «چولَگ» است. چولَگ به معنای خمیده است و امروزه به صورت «چوله» درآمده است و شکل دیگر آن «کوله» است که در «کج و کوله» به کار میرود. علت نامگذاری این بازی به خاطر چوب آن است که سر آن کج و خمیده بوده و به صورت کمچه یا قاشق بوده است که با آن گوی را در هوا میگرفتند.
ایرانسل پیامهای فینگلیش میفرستد و همین موضوع چندی است علامت سوالی در ذهن کسانی به وجود آورده است که پیگیر شعارهای شرکت وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات ایران در راستای صیانت از خط و زبان فارسی بودهاند.
داريوشِ آشوري- امیدوارم فرهنگ علوم انسانی، به عنوانِ نخستين فرهنگِ روشمند و هدفمند در نوعِ خود، به صورتِ پايهای برايِ همسخني و نظرآزمايي صاحبنظران در زمينههايِ گوناگونِ فلسفه و علومِ انساني درآيد تا بتوانيم به آشوبِ زبانيای که در اين زمينهها — همچون همهيِ زمينههايِ علمي– در ميانِ ما فرمانروا ست، چيره شويم.
زندهیاد فریدون مشیری- زادگاه مهر بود و مهرآیین کشوری / چون درخشان گوهری در پهنهی پهناوری / جای جا، در سرزمینهای فراخش / مردمانی پاکجان / گونهگون آیین و دین /
گونگون آداب، اما یک زبان / پارسی، جانمایهی همبستگیشان بود / همزبانی چهرهساز زندگیشان بود
«فرهنگنامه پارسی آریا»، گردآوری «ج. دانشیار» دربرگیرنده جستارهایی پیرامون «پالایش و بهسازی زبان پارسی» همراه با «واژهنامه ناپارسی به پارسی آریا» ست.
شهربراز- «فردیناند ویلهلم یاکوب یوستی»، زبانشناس و خاورشناس آلمانی است که «نامنامهی ایرانی» یکی از کتابهای اوست. این کتاب دارای نزدیک ۴۵۰۰ نام (و ۹۵۰۰ شخص جداگانه) است که در متنهای ایرانی (اوستایی، پارسی کهن، میانه و نو) تا زمان یوستی به دست آمده بوده است. این نامها همچنین از متنها و خاستگاههای دیگری مانند سنگنبشتهها و کتابهای قومهای دیگری که با ایرانیان در تماس بودند برگرفته شدهاند …