چرا زبان پارسی دری از خراسان گسترش یافت؟

پرویز ناتل خانلری

دکتر پرویز ناتل خانلری: پس از آنکه پایتخت ساسانی (تیسفون = مدائن) به تسخیر تازیان درآمد یزدگرد با همه‌ی سپاهیان و درباریان خود به داخل ایران عقب‌نشینی کرد و پس از شکست نهاوند به جنوب ایران رفت و از استخر به کرمان و سپس به قهستان و از آنجا به مرو رسید و به موجب اسناد تاریخی در این سفر همه‌ی دستگاه درباری ساسانی با او همراه بودند و حتی کتابخانه‌ی شاهی را با خود به آنجا برده بود که تا یکی دو قرن بعد در همانجا مانده بود.* درباریان دستگاه ساسانی پس از کشته شدن آن شاه برگشته‌بخت طبعا در آن سرزمین ماندند زیرا به سوی مغرب که در دست تازیان افتاده بود راهی نداشتند. سپس که سپاه مسلمانان عرب پیش آمد و بر آن نواحی نیز مسلط شد ناچار گروهی کثیر از ایشان به عنوان موالی با سپاه اسلام همراه شدند و در فتح ولایتهای شرقی و شمال شرقی با تازیان همکاری کردند و به این طریق سنتی که از لحاظ زبان اداری و رسمی در دربار ساسانی پدید آمده بود به مشرق انتقال یافت.

گذشته ازین طبیعی است که در دوره‌ی ساسانی مرزبانان و فرمانروایان محلی که با درباره شاهنشاهی سروکار داشتند در روابط اداری و سیاسی خود با مرکز حکومت، همان زبان رسمی یعنی دری را به کار می‌بردند و با آن آشنایی داشتند. به این طریق زبان دری پس از غلبه‌ی تازیان در نواحی غربی و جنوبی کمتر به کار رفت و در مشرق و شمال شرقی به سبب آنکه از مرکز خلافت اسلامی (دمشق و سپس بغداد) دورتر بود و همچنین به آن سبب که ماموران دولت ساسانی به آن نواحی انتقال یافته بودند بیشتر دوام یافت و در اولین فرصتی که برای پدیدآمدن حکومتهای مستقل یا نیمه‌مستقل ایرانی دست داد همان زبان رسمی دستگاه ساسانی مبنای زبان رسمی و اداری و سپس ادبی و علمی قرار گرفت و گویشهای محلی دیگر در مقابل آن جلوه‌ای نکردند و چنین مقامی به دست نیاوردند.

… بنابراین خطاست که تصور کنیم پس از برافتادن شاهنشاهی ساسانی زبان رسمی و رایج آن دستگاه فراموش شده و سپس گویش دیگری در کار آمده است. به عبارت دیگر باید گفت که زبان رسمی و ادبی ایران پیش از اسلام تا بعد از اسلام دوام و استمرار داشته و قطع و فصلی واقع نشده است.

* کتاب البغداد، ابن طیفور، چاپ مصر، ۱۳۴۹، ص ۸۷.

برگرفته از: تاریخ زبان فارسی، پوشینه‌ی نخست، رویه‌های ۲۸۰ و ۲۸۱.

 

آگاهی: برای پیوند با ما می‌توانید به رایانشانی azdaa@parsianjoman.org نامه بفرستید. همچنین برای آگاهی از به‌روزرسانیهای تارنما می‌توانید هموند رویدادنامه پارسی‌انجمن شوید و نیز می‌توانید به تاربرگ ما در فیس‌بوک یا تلگرام بپیوندید.

 

جستارهای وابسته

  • بارگیری «دستور زبان فارسی» استاد خانلریبارگیری «دستور زبان فارسی» استاد خانلری پارسی‌انجمن: «دستور زبان فارسی» نوشته‌ی استاد زنده‌یاد دکتر پرویز ناتل‌خانلری است که با شیوه‌‌ای ساده و نمونه‌های بسیار دستور زبان پارسی را بر بنیاد دانش زبانشناسی به خوانندگان می‌آموزاند. از این روست که از نیم سده پیش این نبیگ[=کتاب] در دبیرستانها و دانشگاه‌ها پایه‌ی آموزشِ دستور پارسی بوده […]
  • بارگیری رایگان «فرهنگ ادبیات فارسی» دکتر زهرای خانلری (کیا)بارگیری رایگان «فرهنگ ادبیات فارسی» دکتر زهرای خانلری (کیا) «فرهنگ ادبیات فارسی» که نخستین بار در سال 1337 خورشیدی چاپ شده، راهنمای همه‌ی کسانی است که با ادب پارسی سروکار دارند. این کتاب در چارچوب واژه‌نامه نوشته شده و به شناساندن بزرگان ادب ایران و نام و روزگار شخصیتهای بزرگ داستانی و همچنین […]
  • سرگذشت زبان فارسیسرگذشت زبان فارسی «دکتر جلال خالقی مطلق» در این جستار نشان می‌دهد که زبان فارسی یا دری، حدود دو هزار و پانصد سال پیشینه دارد که از آن حدود، هزار سال نخستین زبان گفتار در جنوب غربی ایران و سپس حدود هزار و پانصد سال زبان گفتار و حدود هزار و صد سال اخیر آن، زبان نوشتار در بخش بزرگ سرزمین‌های فلات ایران بوده است و روزگاری به عنوان زبان فرهنگ و ادب به کشورهای […]
  • بارگیری «تاریخ زبان فارسی» استاد خانلریبارگیری «تاریخ زبان فارسی» استاد خانلری «تاریخ زبان فارسی» برجامانده‌ای گرانسنگ و ماندگار از استاد زنده‌یاد دکتر «پرویز ناتل خانلری» - پژوهشگر، ادب‌دان، چامه‌سرا، زبانشناس و سیاستمدار- است که تنها نبیگِ پایه‌ در این زمینه نیز به شمار […]
  • مظاهر مصفا: خانلری استاد بی‌بدیل روزگار ما بودمظاهر مصفا: خانلری استاد بی‌بدیل روزگار ما بود پرویز ناتل‌خانلری -ادیب، زبان‌شناس، منتقد، شاعر و نویسندۀ معاصر- به سال ۱۲۹۲ خورشیدی در تهران زاده شد و در یکم شهریورماه ۱۳۶۹ زندگی را بدرود گفت. آنچه در پی می‌آید گفت‌وگوی میترا فردوسی و مسعود لقمان با مظاهر مصفا -استاد پیشین دانشگاه، شاعر و مصحح نامی- که این روزها به‌دشواری برخی از یادها به خاطرش می‌آید، دربارۀ ناتل‌خانلری و خدمات […]
  • درباره‌ی فقر فرهنگی مهاجمان و گسترش زبان فارسیدرباره‌ی فقر فرهنگی مهاجمان و گسترش زبان فارسی دکتر جلال متینی- ادامه‌ی حیات زبان فارسی در دوران حکومت مهاجمان ترک و ترکمان و ... معلول بی‌فرهنگی آن اقوام از یکسو، و وجود زبان و فرهنگ غنی فارسی از سوی دیگر است. اگر آنان زبانی داشتند که با آن می‌توانستند کارهای اداری خود را انجام دهند، بی‌شک کوشش‌های صفاریان و سامانیان و حتا فردوسی نیز به جایی نمی‌رسید و از زبان فارسی از سده‌ی پنجم […]

3 دیدگاه فرستاده شده است.

  1. افسوس مندانه، یکی از دلایلی که باعث میشود برخیها خاستگاه زبان فارسی دری را خراسان کهن (افغانستان) بپندرند، تقدیم نام تاریخی *دری* به افغانستانیها است. پُرآشکار است که نام “دری” کهن تر از نامِ “فارسی” است. نامواژۀ “دری” نیز پیوندی با خراسان ندارد بلکه به چمِ “درباری” یا زبانِ “دربار ایران” میباشد. “دری” نام زبان ماست که اکثر شعرای پیشینِ ما به وضوح از آن یاد کرده اند. حتّی پیش از اسلام این زبان به نام “دری” خوانده میشد زیرا خاستگاه این زبان، دربار ایران زمین بود. چرا از این نام شرم میکنیم! و دو دستی خاستگاه این زبان را به بیرون انتقال میدهیم؟!

    • ویرایش دیدگاه: افسوس مندانه، یکی از دلایلی که باعث میشود برخیها خاستگاه زبان فارسی دری را خراسان کهن (افغانستان) بپندارند، تقدیم نام تاریخی *دری* به افغانستانیها است. پُرآشکار است که نام “دری” کهن تر از نامِ “فارسی” است. نامواژۀ “دری” نیز پیوندی با خراسان ندارد بلکه به چمِ “درباری” یا زبانِ “دربار ایران” میباشد. “دری” نام زبان ماست که اکثر شعرای پیشینِ ما به وضوح از آن یاد کرده اند. حتّی پیش از اسلام این زبان به نام “دری” خوانده میشد زیرا خاستگاه این زبان، دربار ایران زمین بود. چرا از این نام شرم میکنیم! و دو دستی خاستگاه این زبان را به بیرون انتقال میدهیم؟!

  2. ویژگی نامواژۀ “دری” این است که این واژه، از دربارِ ایران برگرفته شده؛ بنابراین از تمامِ ایران زمین نمایندگی میکند.

1 بازتاب

  1. زبان فارسی – ایرانیــــــــــــادبود

دیدگاهی بنویسید.


*