دستور جامع زبان فارسی نوشته‌ی استاد زنده‌یاد عبدالرحیم همایونفرخ کاشانی – هموند فرهنگستان نخست – است که چاپ سوم آن که هفت دفتر در یک دفتر است به کوشش فرزند وی زنده‌یاد دکتر رکن‌الدین همایونفرخ به چاپ رسیده و سال‌ها یگانه سرچشمه‌ی دستور زبان فارسی بوده است.
پارسی‌انجمن: ناصح ناطق در زبان آذربایجان و وحدت ملی ایران به زبان کهن آذربایجان، آذری، که پیش از ترکیْ زبان آذربایجانیان بود، پرداخته و دنباله‌ی پژوهش‌های زنده‌یادان احمد کسروی، یحیی ذکاء، عبدالعلی کارنگ و منوچهر مرتضوی را پی گرفته است. گفتنی است که همه‌ی پژوهشگران نامبرده که در زبان باستان آذربایجان پژوهیده‌اند خود آذربایجانی‌اند.
دستور معاصر زبان دری نوشته‌ی زنده‌یاد محمدنسیم نگهت سعیدی است که نخستین بار در سال ۱۳۴۶ خورشیدی در کابل چاپ شد. این دستور میان دستورنویسی‌های ترادادی[=سنتی] و نوین جای می‌گیرد.
«فرهنگ بیست هزار» پژوهش دکتر ضیاءالدین هاجری از هموندان انجمن دانشوران پارسی‌انجمن است. نویسنده در این فرهنگ کوشیده تا برای بیست هزار واژه‌ای که به زبان پارسی راه یافته و در گفتار بسیاری از دست‌اندرکاران جا افتاده است، هم‌ارزهایی دهد. گفتنی است که این پژوهش واژه‌های بیگانه‌ی فرنگی و نه تازی را دربردارد.
«گنج‌واژه» گردآوری «واسپوهر» است و کاربری این واژه‌نامه ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺑﺮای ﺳﺮهﮔﺮاﯾﺎﻧﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺟﻮﯾﺎی واژهﻫﺎی ﭘﺎرسی و ﻫﻤﺘﺮازﻫﺎی ﭘﺎرﺳﯽِ بیگاﻧﻪ واژﮔﺎن‌اﻧﺪ. پارسی‌انجمن بی هیچ داوری‌ای درباره‌ی این واژه‌نامه آن را دسترس پژوهندگان زبان پارسی می‌گذارد، تا خود بخوانند و داوری کنند.
پارسی‌انجمن: واپسین ویراست دستورنامه‌ی پارسیگ[=پهلوی] هنریک ساموئل نیبرگ (۱۹۷۴-۱۸۸۹) ایرانشناس سوئدی در سال‌های ۱۹۶۴ و ۱۹۷۴ در دو دفتر چاپ شد. دفتر نخست برگزیده‌ی نوشته‌های پارسیگ است و دفتر دوم واژه‌نامه و دستورزبان پارسیگ.
نامه پهلوانی (خودآموز خط و زبان پهلوی اشکانی، ساسانی) گزارش فریدون جنیدی است که برای نخستین بار در سال ۱۳۶۰ از سوی نشر بلخ، وابسته به بنیاد نیشابور، چاپ‌پخش شد. این مادَیان[=کتاب] با انگیزه آموزش زبان پهلوی به همگان نوشته شده و در آغاز، دبیره‌ی پارسیگ[=پهلوی] و پس از آن دستور زبان پارسیگ آموزش داده شده‌است.
بزرگمهر لقمان: «لغتِ فُرس» گردآوریِ اسدیِ توسی از چامه‌سرایان (شعرا) و واژه‌دانان و خوشنویسانِ سده‌ی پنجمِ اسلامی است. فرجام‌آهنگِ اسدی آن بود که چامه‌سرایانِ اَرانی و آذربایجانی را که به پارسی و پهلویِ آذری (زبانی که پیش از ترکی زبانِ آذربایجانیان بود) می‌سرودند با واژه‌های پارسیِ گویشِ خراسان نیز آشنا کند و گویا این فرهنگ به خواهشِ یکی از همین چامه‌سرایانِ آذربایجانی، اردشیر پورِ دیلمسپارِ نجمی، گردآوری شده است.
در این فرسته می‌توانید مادیانِ[=کتاب] «مفرد و جمع و معرفه و نکره» (طرح دستور زبان فارسی – ۵) نوشته‌ی دکتر محمد معین را که دانشگاه تهران در سال ۱۳۳۷ چاپ کرده است، دریافت کنید.
پارسی‌انجمن: «زبان‌شناسی و زبان فارسی» نوشته‌ی استاد زنده‌یاد دکتر پرویز ناتل‌خانلریْ گردآوردی از جستارهای ایشان است که میان سال‌های ۱۳۲۲ تا ۱۳۴۰ در مجله‌های سخن و دانشکده‌ی ادبیات چاپ شده است.