«گنج‌واژه» گردآوری «واسپوهر» است و کاربری این واژه‌نامه ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺑﺮای ﺳﺮهﮔﺮاﯾﺎﻧﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺟﻮﯾﺎی واژهﻫﺎی ﭘﺎرسی و ﻫﻤﺘﺮازﻫﺎی ﭘﺎرﺳﯽِ بیگاﻧﻪ واژﮔﺎن‌اﻧﺪ. پارسی‌انجمن بی هیچ داوری‌ای درباره‌ی این واژه‌نامه آن را دسترس پژوهندگان زبان پارسی می‌گذارد، تا خود بخوانند و داوری کنند.
سامان حسنی: زبان پارسی، با ریشه در زبان اوستایی، دارای پیشینۀ درازآهنگ سه‌هزاروچندسدساله می‌باشد و سه دوران را پشتِ‌سر گذاشته‌است: پارسی‌باستان، پارسی‌میانه و پارسی‌نو. در این جستار به زبان پارسی‌نو می‌پردازیم و راهِ پُرفرازونشیبش، از شکوفایی تا زمین‌گیرشدنش زیرِ بارِ واژه‌های بیگانه، و خیزش دوباره‌اش را برمی‌رسیم.
آنچه در این نوشته‌ی می‌آید پژوهش ا. ح. اکبری شالچی درباره‌ی واژه‌های سره در پارسیِ افغانستان است.
پارسی‌انجمن: واپسین ویراست دستورنامه‌ی پارسیگ[=پهلوی] هنریک ساموئل نیبرگ (۱۹۷۴-۱۸۸۹) ایرانشناس سوئدی در سال‌های ۱۹۶۴ و ۱۹۷۴ در دو دفتر چاپ شد. دفتر نخست برگزیده‌ی نوشته‌های پارسیگ است و دفتر دوم واژه‌نامه و دستورزبان پارسیگ.
نامه پهلوانی (خودآموز خط و زبان پهلوی اشکانی، ساسانی) گزارش فریدون جنیدی است که برای نخستین بار در سال ۱۳۶۰ از سوی نشر بلخ، وابسته به بنیاد نیشابور، چاپ‌پخش شد. این مادَیان[=کتاب] با انگیزه آموزش زبان پهلوی به همگان نوشته شده و در آغاز، دبیره‌ی پارسیگ[=پهلوی] و پس از آن دستور زبان پارسیگ آموزش داده شده‌است.
داریوش آشوری: در این چند دهه صدها واژۀ علمی و فنی و فلسفی و هنری بر گنجینۀ واژگان فارسی افزوده‌اند، چنانکه اکنون زبان فارسی نسبت به پنجاه یا صد سال پیش توانایی بسیار برای بیان مفاهیم مدرن یافته و بخش کمابیش مهمی از آن را در خود جذب کرده و، در نتیجه، همان نسبت به زبان سنتی و دیرینه فاصله گرفته و از آن دور شده است.