پارسی‌انجمن: در پاسداری و پالایش زبان پارسی ParsiyeNaghz بارگیریِ «پارسیِ نغز» گردآوریِ حکمت علی‌اصغر حکمت پارسی نغز پارسی ناب پارسی سره پارسی انجمن

بارگیریِ «پارسیِ نغز» گردآوریِ حکمت

پارسی‌انجمن: «علی‌اصغر حکمت» که ادب‌دانی برجسته و نویسنده‌ای نامدار بود، نبیگی[=کتابی] دارد به نامِ «پارسیِ نغز»، که اندرش نمونه‌هایی از سره‌نویسیِ بهنجار و آیین‌مند را فرادست خواستاران نهاده است.

پارسی‌انجمن: در پاسداری و پالایش زبان پارسی Shahname بارگیریِ «شاهنامه‌»یِ فردوسی، چاپهایِ ماکان، وُلرس، مُل، مسکو و خالقی فردوسی عبدالحسین نوشین شاهنامه‌ی فردوسی شاهنامه فردوسی شاهنامه دانلود شاهنامه چاپ ولرس چاپ مسکو چاپ ماکان چاپ ژول موهل چاپ ژول مول چاپ ژول مل چاپ خالقی مطلق چاپ جلال خالقی مطلق چاپ بروخیم چاپ برتلس جلال خالقی مطلق ترنر ماکان بارگیری شاهنامه پارسی انجمن

بارگیریِ «شاهنامه‌»یِ فردوسی، چاپهایِ ماکان، وُلرس، مُل، مسکو و خالقی

پارسی‌انجمن: «شاهنامه» کارنامه‌یِ سپندِ ایرانیانِ باستان، گران‌سنگ‌ترین و پرارج‌ترین نوشته‌یِ پارسی و یکی از والاترین و بزرگ‌ترین نوشته‌هایِ ادبی جهان است. جز اینها، شاهنامه‌خوانی و شاهنامه‌پژوهی راهی بس شیرین است برایِ هر آن کس که خواستارِ آشناییِ ژرف‌پایه با تاریخ و فرهنگِ ایران‌زمین و نیز پارسی‌نویسیِ بهنجار و آیین‌مند است.

پارسی‌انجمن: در پاسداری و پالایش زبان پارسی Sadegh-Hedayat «درباره‌ی ایران و زبانِ پارسی» از صادق هدایت صادق هدایت درباره ایران و زبان فارسی حسن تقی‌زاده پدافند پارسی انجمن

«درباره‌ی ایران و زبانِ پارسی» از صادق هدایت

پارسی‌انجمن: در سالِ ۱۳۲۷، سید حسن تقی‌زاده سخنانی درباره‌یِ زبانِ پارسی و تاریخِ ایرانِ باستان راند که نه تنها پشتوانه‌‌ای دانشی نداشت که سخت یاوه و ایران‌ستیزانه هم بود؛ سخنانی همچون نبود دانش و فرهنگ و ادب در ایران باستان(!) و … . صادق هدایت که جانی ایرانی و دانشی فراخ داشت، پاسخی دانشی بدین ژاژخاییها نوشت، که پرویز ناتل خانلری آنها را سالها پس از آن چاپخش کرد.

پارسی‌انجمن: در پاسداری و پالایش زبان پارسی Bozorgmehr-Loghman پارسی‌گویانِ باستان زبانِ خویش را چه می‌نامیده‌اند؟ پهلویگ پهلوی پهلوانیگ پهلوانی پارسیگ پارسی باستان پارسی پارتی بزرگمهر لقمان آریایی pārsīg pārsa pahlavānīg airya پارسی انجمن

پارسی‌گویانِ باستان زبانِ خویش را چه می‌نامیده‌اند؟

بزرگمهرِ لقمان: از کهن‌ترین نبشته‌های بر جای مانده از زبانِ پارسی (از ۲۶۰۰ سالِ پیش) تا به امروز، پارسی‌گویان زبانِ خویش را «پارسی» می‌خوانده‌اند؛ چونان که در زمانِ هخامنشیان «پارسه»، به روزگارِ ساسانیان «پارسیگ» و پس از تازش «پارسی» می‌گفته‌اند.