پارسی‌انجمن: در پاسداری و پالایش زبان پارسی -میخی-فارسی-باستان بارگیریِ «خطِ میخیِ فارسیِ باستانِ» قریب هخامنشی فارسی باستان زبان پارسه دبیره خط میخی خط پارسی باستان پارسه بیستون بدرالزمان قریب پارسی انجمن

بارگیریِ «خطِ میخیِ فارسیِ باستانِ» قریب

پارسی‌انجمن: زبانِ پارسه (پارسیِ باستان) زبانِ یادمانهای بر جایِ مانده از شاهنشاهانِ هخامنشی است. بیشترِ این یادمانها به دبیره‌ی میخی‌اند که بر کوهها، دیوارِ پلکانها و ستونِ کاخها، پوششِ سنگیِ تندیسها، مُهرها، آوندهای زرین و سیمین و دیگر چیزها کنده شده‌اند. نوشته‌های پارسه بی‌گمان بر پوست و لوخ(پاپیروس) و پارچه و استخوان و چوب هم بوده که در تاریخِ پرآشوب و پرتازشِ برآمده از الکسندرِ گُجسته و تازیان و ترکان و مغولان و دیگر گزندهای روزگار از میان رفته‌اند.

پارسی‌انجمن: در پاسداری و پالایش زبان پارسی -و-دمنه نصرالله مُنشی نباشیم کورش جنتی پارسی انجمن

نصرالله مُنشی نباشیم

کورش جنتی: هرچه از سده‌های چهارم و پنجم پیش‌تر می‌آییم نثر پارسی بیشتر با وام‌واژه‌های عربی آمیخته می‌شود و بازی‌های زبانی و سجع‌پردازی، زبان پارسی را از سرشت زاستاری(طبیعی) خود دور و دورتر می‌کند. ترزبانشِ(ترجمۀ) تاریخ طبری ساده‌تر و پارسی‌تر از تاریخ بیهقی است. تاریخ بیهقی پارسی‌تر از کلیله‌و‌دمنه است و کلیله‌ و دمنه پارسی‌تر از تاریخ وَصّاف.