استاد صفر عبدالله، دانشمند ایرانشناس تاجیک و از هموندان انجمن دانشوران پارسیانجمن، نشان زرین یگانگی قزاقستان را دریافت کرد. هموندان و خوانندگان پارسیانجمن دریافت این نشان را به استاد عبدالله شادباش فراوان میگویند.
به گزارش بی.بی.سی، صفر عبدالله، دانشمند تاجیک، بنیادگذار و سردبیر مجله علمی “ایراننامه” در آلماتی، “برای سهمی که در تحکیم وحدت مردم قزاقستان، برای حفظ صلح و رضایت و توسعه فرهنگ معنوی” داشته، مدال طلایی “وحدت” انجمن مردم قزاقستان را دریافت کرده است.
مراسم اعطای این نشان روز ۳۰ اردیبهشت (۲۰ مه) در کاخ دوستی شهر آلماتی در حضور شخصیتهای اجتماعی و سیاسی، فرهنگیان و نمایندگان اقلیتهای قومی قزاقستان برگزار شد.
در این همایش یارعلی توگژانف، معاون اول رئیس انجمن مردم قزاقستان، سخنرانی کرد و نشان “وحدت” را به دکتر عبدالله اعطا کرد. رئیس این انجمن که تحکیم وحدت میان مردمان قزاقستان را هدف خود میداند، نورسلطان نظربایف، رئیسجمهوری است.
همدلی از همزبانی بهتر است
صفر عبدالله ضمن سخنرانی در این همایش از دولت و مردم قزاقستان برای این قدردانی ابراز سپاس کرد و گفت که در این کشور هیچ قومی خود را بیگانه حس نمیکند. وی با خواندن این ابیات مولوی افزود که در قزاقستان تلاش میکنند “همدلی از همزبانی بهتر” باشد:
ای بسا هندی و ترکی همزبان
ای بسا دو ترک چون بیگانگان
پس زبان همدلی خود دیگر است،
همدلی از همزبانی بهتر است.
صفر عبدالله در گفتوگو با بی.بی.سی گفت که از دریافت این نشان خوشحال است: “نویسنده معروف قزاق، اُلژاس سلیمانف، باری گفته بود که “با رفتار من در مورد قزاقها قضاوت کنید”. من نیز همیشه به یاد خواهم داشت که تاجیک هستم و مردم میتوانند با رفتار من در مورد مردم من قضاوت کنند، و این مسئولیت بزرگی است و من تلاش میکنم به نام بزرگان گدشتهمان سزاوار باشم.”
او کتب و مقالات زیادی در باره تاریخ فرهنگ و ادبیات ایران، شعر معاصر فارسی، زبان فارسی و فرهنگ اسلامی، عرفان و تصوف، روابط فرهنگی مردمان ترک و ایرانی انتشار داده است. از مهمترین کارهای او در این زمینه چاپ چهار جلد کتاب “روابط تاریخی و فرهنگی ایران و دشت قپچاق” است که مقالات و سخنرانیهای همایشهای علمی تهران و آلماتی را در بر دارد.
“پلهای جادویی”، “سحر سخن”، “فهرست دستنبشتههای فارسی محفوظ در کتابخانه ملی قزاقستان”، “فرهنگ تخصصی فارسی به روسی و روسی به فارسی”، “نور سخن”، “روشنایی سخن”، “نوروز – هدیه ایران به جهان”، “نگاهی به زندگی و آثار آبای قونانبایف (شاعر معروف قزاق)” از عمدهترین کتابهای علمی و ادبی پرفسور صفر عبدالله به شمار میروند.
چاپ مجله “ایراننامه”
وی سالهای زیادی است که در رشته خاورشناسی در دانشگاه زبانهای جهان و روابط بینالمللی ابلیخان قزاقستان تدریس میکند و سال ۲۰۰۷ مجله علمی “ایراننامه” را به زبان روسی تاسیس داد. این فصلنامه مهمترین مجله علمی ایرانشناسی در قلمرو سابق شوروی است که تاکنون بیش از ۳۰ شماره آن چاپ شده است.
آقای عبدالله درباره این مجله میگوید: “من به این مجله خیلی ارج میگذارم. این فصلنامه است و در این مجله مقالات دست اول، یعنی تاکنون چاپ نشده را به چاپ میرسانیم. البته به جز ترجمهها از زبان پارسی و یا زبانهای دیگر. در این مجلّه من توانستم بهترین مقالات علمی را که از سوی بزرگان ایران نوشته شدهاند، به زبان روسی ترجمه و چاپ کنم. همچنین، از ایرانشناسان جهان، از ایرانشناسان اروپا، روسیه و کشورهای مشترکالمنافع.”
به گفته پرفسور عبدالله، او همه کارهای تهیه و چاپ این مجله را خودش با کمک یک دستیار برای اجرای کارهای فنی انجام میدهد. در سالهای پیش، شماره آمادهشده را به صورت الکترونیک به رایزنی فرهنگی ایران میداد و آنان در ایران چاپ میکردند و به آلماتی میبردند.
طی دو سال اخیر رایزنی فرهنگی ایران در آلماتی از چاپ مجله “ایراننامه” خودداری کرده بود، ولی به تازگی راضی شده است که دو شماره آن را چاپ کند.
اسفندیار نظر، شاعر تاجیک در باره نقش صفر عبدالله در تبلیغ زبان و ادبیات فارسی در قزاقستان میگوید: “من استاد عبدالله را همچون چهره روشن و ماندگار ملت خودمان میشناسم. مردی که بیاعتنا به سنگزنی اهل تهمت و حسادت، برای بهتر شناساندن ملّت خود، فرهنگ خود، و برتر از اینها، برای فهماندن اهمیت بازگشت به دبیره نیاکان، کارهای ارزشمندی میکند. استاد عبدالله در کشور دیگر، با زبان دیگر به جهانیان از “کیستم” ملت تاجیک حرف میزند. او مرد عمل است.”
پرفسور عبدالله همزمان مدیر و سردبیر انتشارات “کتابخانه اُلژاس” در قزاقستان است و بسیاری از آثار پرخواننده ادبیات جهانی، از جمله چندی از شعرا و نویسندگان فارسی زبان را، مانند مؤمن قناعت، لایق شیرعلی، بهمنیار، به چاپ رسانده است.
اعطای نشان “وحدت” انجمن مردم قزاقستان به صفر عبدالله در حالی است که او امسال ۶۰ ساله شد و سالگرد تولد او در محافل ادبی در ایران و تاجیکستان و قزاقستان جشن گرفته شد. او از طرفداران بازگشت به خط فارسی در تاجیکستان است.
به خط سیرلیک در «اینجا».
جستارهای وابسته
اندیشهمند تاجیک: ایرانستیزی یعنی خودناشناسی و خودستیزی دکتر صفرعبدالله: ایرانستیزی نکنید! ایرانستیزی یعنی خودناشناسی و خودستیزی! ... این زبان شیرین که حالا در کشور ما، رنگ پریده است و حالی دارد نابسامان، ما را باید به اندیشه وادار بکند. من بهبودی را در برقرار کردن خط میبینم. ... وقتی سخن از برگشتن به خط خودی، یا نیاکان، میگوییم، منظور ما نه فقط برطرف کردن ماجراهای موجود در زبانمان […]
ایرانشناس تاجیک: باید خط فارسی را زنده کنیم (بخش پایانی) صفر عبدالله- ایران باید احساس کند که ایرانیان دورافتاده از آن مرز و بوم پشت و پناهی دارند و به مسائل ملی، به مسائل زبان فارسی باید بیشتر بیاندیشند، چون اگر زبان فارسی نباشد، نه ایران است، نه ما هستیم و نه کس […]
دانشمند تاجیک: ایرانی هستیم و زبانمان پارسی است (بخش دوم) دکتر صفر عبدالله- ایران در طول تاریخ سرزمین واحدی بود و مثلاً کمال خجندی میتوانست در خجند زاده شود و در تبریز بمیرد یا آل خجند در اصفهان به سر بَرَد یا نشاپوریان در سمرقند حکومت کنند و ... . ایران یک زمان کشور واحدی بوده و ما را پارهپاره کردند و ما باید تلاش کنیم که زبانمان و فرهنگمان یکسان […]
عبدالله: زبانی به نام «تاجیکی» وجود ندارد (بخش نخست) اسفندیار آدینه با صفر عبدالله، دانشمند تاجیک، درباره هویت ایرانی و تاجیکی گفتوگو کرده است. عبدالله بر این باور است که جز فارسی، ما زبانی نداریم و در جایی که سخن از زبان میرود، زبانی به نام «تاجیکی» وجود ندارد و این تعبیری است که استالین و یارانش به ملت ما بار […]
نقش و جایگاه زبان پارسی در قزاقستان؛ گذشته، امروز و آینده غالیه قمبربیکوا (سراستاد خاورشناسی در دانشگاه ملی فارابی قزاقستان): زبان پارسی همچنان در جایگاه زیباترین زبان خاورزمین خواهد درخشید. آثار سخنوران پارسیگو همیشه توجه پژوهشگران سراسر جهان را به خود جلب خواهند کرد، چون آنها به موضوعهایی پرداخته بودند که امروز هم مطرح است و تازگی […]
صفر عبدالله: پیشزمینهی پیشرفتِ تاجیکستان بازگرداندنِ دبیرهی پارسی است پارسیانجمن: در این گفتوگو، استاد یکی از بدبختیهای تاجیکستان را از میانِ رفتنِ دبیرهی پارسی میداند و میگوید که شوروی هم سمرقند و بخارا را از ایرانیانِ فرارود گرفت و هم دبیرهی پارسی را. وی به دنباله به چرایی بازگرداندنِ دبیرهی پارسی به تاجیکستان میپردازد و […]
دیدگاهی بنویسید.