پارسیانجمن: دوران ساسانیان، دوران پرشکوه شهرآیینی ایرانی است. فرهنگ در روزگار ساسانیان به چنان شکوفایی رسیده بود که اگر به ژرفی به اندیشههای اندیشهکاران دوران اسلامی که بیشتر آنان ایرانی بودند، بنگریم، درمییابیم که ریشههای همهی آنانی که خردی روشن و سخنی برای گفتن دارند، به این روزگار میرسد.
—
جستار «واژهگزینی در دوران ساسانی و تأثیر آن در فارسی دری»
نوشتهی دکتر حسن رضایی باغبیدی را
به دیسهی پیدیاف از «اینجا» دریافت کنید.
—
نویسنده در این جستار، شـیوههای واژهگزینی و واژهسازی برای دانشواژهها به ویژه در زمینههای فلسفی، پزشکی و سـتارهشناسی را در نوشتههای پارسیگ[=پهلوی] و پیوند این شیوهها با نوشتههای ناسرودینِ پارسی دری به ویژه در سدههای چهارم و پنجم و در نوشتههای بزرگانی چون پورسینا، بیرونی و ناصرخسرو را برمیرسد.
گفتنی است در این جستار نادرستیهایی نیز به چشم میخورد. برای نمونه در بخش «ترجمهی قرضی» آنجا که نویسنده برخی از واژههای پارسیگ را بیهیچ چمورزیِ روشنی برگردانی از واژههای سوریگ[=سریانی] و یونانی و تازی میداند. برای نمونه، «دانشِ شمار» که بیرونی در التفهیم به کار برده است و ریشه در پارسیگ دارد و پیشینهای در تازی ندارد، باغبیدی برگردانِ «علم حساب» تازی میداند که اگر نیک بنگریم، واژگونه است و علم حساب برگردانی از دانش شمار است و نادرستیهای دیگری از این دست.
به هر روی، این جستار تا اندازهای پیشینه و توانمندیِ پارسی و پارسیگ را در واژهسازی نشان میدهد. جا دارد که پژوهندگان در این زمینه که هنوز کار چندانی نشده است، به پژوهشهای ژرفتری دست بزنند تا هم گره از بسیاری از دشواریها در واژهسازی بگشایند و هم واژهسازی در پارسی را با نگر بر این پیشینهی پربار استوار کنند تا پارسی بتواند خرمیاش را بیشتر از پارسیگ و نیز اوستایی بستاند.
با درود
به دیسه ی پی.دی.اف نادرست است. باید گفت به دیسار(فرمت) پی.دی .اف
درود.
مراد pdf form است.