پارسیانجمن: این روزها که ویشِ تاجی(ویروسِ کرونا) ترکتازانه در گیتی میتازد و مردمانی بسیار را به خاک میافکند، این پرسش پیش کشیده میشود که پیشینیان در برابرِ گزندهایی چنین چه کردهاند و چگونه آنها را از سر گذراندهاند.
در سخنرانیِ زیر (در انجمنِ فرهنگِ ایران، ۲۸ اوریل ۲۰۱۷)، رَهام اشه به تنگسالیِ بزرگِ سدهی نوزدهم (به زمانِ ناصرالدین شاه قاجار) در سنجشِ با خشکسالیِ بزرگِ سدهی پنجم (به شهریاریِ پیروزِ ساسانی) پرداخته و بدین سه پرسش پاسخ داده است: «تنگی و نایابی نان و خورش چگونه پیش آمد؟»، «راه و روشِ سردمداران و کشورداران چه بود؟» و «مردمان چه کشیدند؟»
پیامدِ تنگسالی در زمانِ قاجاران که در آغاز ساختگی بود مُردنِ مردمانی بیشمار، ویرانیِ ایرانزمین و پای باز کردن بیگانگان که زیر و زبرِ ایران ازآنِ خویش کردند بود، و به خشکسالیِ روزگارِ ساسانیان ـ چونانکه بندهش گوید هفت سال باران نبارید ـ درگذشت تنها یک تن!
دیداری:
شنیداری:
سپاسگزار از شما موی بر تن راست میشد از
این .