پارسیانجمن: زبان پارسی با همهی زایندگی و زایایی میتواند از شیوهها و نمونههای واژهسازی، به ویژه در کارواژه، از پارسیگ (پارسی میانه) پیروی و بهرهجویی کند و توانایی خود را در برابر نیازهای روزانه، به ویژه در پهنهی دانش و کِروگی[=صناعت]، بیفزاید. این شیوه میتواند یکی از راههای درست و بهنجار واژهسازی باشد.
بررسی ساختار کارواژههای برساخته در پارسیگ و پارسی نوشتهی یدالله منصوری را از «اینجا» بارگیرید.
آگاهی: برای پیوند با ما میتوانید به رایانشانی azdaa@parsianjoman.org نامه بفرستید. همچنین برای آگاهی از بهروزرسانیهای تارنما میتوانید هموند رویدادنامه پارسیانجمن شوید و نیز میتوانید به تاربرگ ما در فیسبوک یا تلگرام یا اینستاگرام بپیوندید.
جستارهای وابسته
- بارگیری «فرهنگ فارسی به پهلوی» استاد فرهوشی پارسیانجمن: در فرهنگ فارسی به پهلوی میتوان بسا واژههای ادب کهن پارسی را یافت و به یاری آنها به اندریافتی تازه از آنها رسید. همچنین بسیاری از واژههای بیگانه را که کنون به کار برده میشوند و گاه میپنداریم همتایی در پارسی ندارند، میتوان در میان انبوه واژههای پارسیگ یافت و به هنگام نیاز آنها را به کار برد. نیز میتوان برای بازسازی […]
- بارگیری «دستورنامهی پارسیگ» نیبرگ پارسیانجمن: واپسین ویراست دستورنامهی پارسیگ[=پهلوی] هنریک ساموئل نیبرگ (۱۹۷۴-۱۸۸۹) ایرانشناس سوئدی در سالهای ۱۹۶۴ و ۱۹۷۴ در دو دفتر چاپ شد. دفتر نخست برگزیدهی نوشتههای پارسیگ است و دفتر دوم واژهنامه و دستورزبان پارسیگ. […]
- آیا پارسیگ (پهلوی) زبانی مرده است؟ شهربراز: اگر نوشتههای پارسیگ[=پهلوی] را با حرفهای پارسی امروزی ترانویسی کنیم، خواهیم دید که چه اندازه افسانهی «مُرده بودن» این زبان بیپایه است. ... یکی از پیامدهای پذیرفتن زنده بودن زبان پارسیگ، روی آوردن بیشتر مردم امروز به میراث ادبی این زبان و آشنا شدن با آن است. پیامد دیگر، باز شدن گنجینهی این بخش از زبان برای کاربرد در […]
- بارگیری «فرهنگ کوچک زبان پهلوی» مکنزی (نسخه پارسی و انگلیسی) پارسیانجمن: «فرهنگ کوچک زبان پهلوی» نوشتهٔ دیوید نیل مکنزی دربردارندهٔ نزدیک به ۴۰۰۰ واژه پارسیگ [= پهلوی] است. مکنزی کوشیده است تا آوانویسی واژهها نزدیک به آوایی باشد که در سدهٔ سوم ترسایی -دوران شکوفایی شاهنشاهی ساسانی- کاربرد داشته […]
- بارگیری واژهنامهی کهن زند – پهلوی پارسیانجمن: پیشینهی فرهنگِ اوستایی به پارسیگِ «اوئیم ایوک» به روزگار ساسانیان میرسد. «اوئیم» در اوستایی، همانْ «ایوک» پارسیگ[=پهلوی] و همانْ «یک» پارسی است. نامگذاری فرهنگ نیز زینروست که با همین درآیه میآغازد. در ۲۷ دَرِ[= باب] این فرهنگ، برای ۱۰۰۰ واژهی اوستایی ۲۲۵۰ همارزِ پارسیگ آمده است. این فرهنگ را هوشنگجی جاماسپجی به چاپ […]
- چاپ نبیگی از فرزانهی ایران باستان برای نخستینبار «گویایی ارستو» از پاول پارسی ـ فرزانه[=فیلسوف] و گویاییدان[=منطقدان] ایران باستان و استاد فرزانگی[=فلسفهی] خسرو انوشیروان ساسانی ـ برای نخستینبار با گردانش بزرگمهر لقمان چاپ شد.
نبیگ[=کتاب] «گویایی ارستو» دربردارندهی سه گفتار از پاول پارسی (گفتار اندر گویایی ارستو، روشنایینامهای بر اندر پیرامونِ گزارش ارستو و پیشدرآمدی بر […]
درود
با اندک آگاهی که من دارم در زمان ساسانی، دو زبان میان مردمان بوده، پارسیگ میان موبدان و دانشمندان و فارسی یا همان فارسی دری که ویژه دربار بوده است.
آیا فارسی دری تنها در دربار شاهان یا شهرهایی مانند تیسفون به کار می رفته است و در دیگر ناحیه های کشور همگی پهلوی سخن می گفتند.؟
آیا پارسیگ با فارسی دری تفاوت زیادی در واژه ها دارد؟
نوشته هایی مانند نامه شهرستان های ایران آیا به پارسیگ هستند یا فارسی دری؟
اگر زبان مردم افغانستان و تاجیکستان فارسی دری است، پس فارسی امروزه ایران چیست؟
پیشینه فارسی امروزی چیست؟
اگر مقدور هست کمی توضیح دهید
درود بر شما.
گزیده گوییم: پارسی و پارسیگ (پهلوی) نه دو زبان که یک زباناند، و پارسی دنبالهی زبانِ پارسیگ است، و زینرو، واژههای پارسی و پارسیگ یکیاند و تنها در دستور دگرسانیهایی با یکدیگر دارند. شهرستانهای ایرانشهر به پارسیگ است. زبانِ پارسی از استانِ پارس برآمده ولی در استانِ خراسان بالیده است. پارسیِ امروز دنبالهی پارسیگ و پارسیگ نیز دنبالهی پارسه (پارسی باستان) است. زبانِ مردمانِ کشورهای کنونیِ ایران، افغانستان و تاجیکستان یکی است و آن همین پارسی است که به پارسیِ دری نیز نامبردار است.
برای آگاهیِ بیشتر به این دو جُستار درنگرید:
* پارسیگویانِ باستان زبانِ خویش را چه مینامیدند؟
http://parsianjoman.org/?p=5847
* اندر بایستگیِ پارسیگآگاهی
http://parsianjoman.org/?p=7113
پارسیانجمن.