«دیده‌بان یادگارهای فرهنگی و طبیعی ایران» و «مرکز مطالعات خلیج فارس» با انتشار بیانیه‌ای خواستار این شدند که صندلی‌های خالی دانشگاه‌ها را در اختیار فارسی‌زبانان و ایرانی‌تباران قرار گیرد.
به گزارش «پارسی‌انجمن» در این بیانیه آمده است: «بر پایه خبرهای منتشره از کل ظرفیت ۴۲۵ هزار نفری دانشگاه پیام نور، تنها ۲۵۵ هزار صندلی پر شده و ۴۰ درصد ظرفیت این دانشگاه خالی مانده است. همچنین ۹۰ درصد ظرفیت دانشگاه فرهنگیان و ۳۵ درصد ظرفیت دانشگاه ترتبیت معلم خالی مانده‌اند. مدیرکل دفتر گسترش آموزش عالی با اعلام آمار گنجایش‌های خالی دانشگاه‌ها و موسسه‌های آموزش عالی کشور در دوره‌های کاردانی و کارشناسی ــ به جز دانشگاه آزاد که خود حدیث دیگری است ــ گفت: «در دوره روزانه دانشگاه‌ها ۷/۳ درصد و در دوره شبانه ۹ درصد از کل گنجایش خالی مانده است». البته باید دانست که کمابیش ۵۱ درصد از صندلی‌های بدون آزمون در دانشگاه‌های پیام نور و آزاد (یعنی دوره‌های پولی) این دو دانشگاه نیز خالی مانده‌اند. همچنین است وضعیت گنجایش دوره‌های نیمه‌حضوری و دوره‌های مجازی و بین‌المللی که از آنها نیز، به ترتیب، ۱۵ و ۴۰ درصد خالی مانده است. این امر از سویی برآیند کاهش رشد جمعیت است و از سوی دیگر، کاهش درآمد خانواده‌ها و تأثیر سرراست (مستقیم) آن بر روی تأمین هزینه فرزندان دانشجو و هم چنین انبوه دانش‌آموختگان بیکار، که پدیده‌ای تهدیدزاست؛ اما همین بحران آموزش عالی و خالی ماندن صندلی‌های بسیار آموزش عالی، می‌تواند بسترساز فرصتی تاریخی هم باشد و آن عبارت است از جذب گسترده دانشجویان از کشورهای افغانستان، تاجیکستان، ازبکستان، قرقیزستان، قزاقستان، ترکمنستان و نیز عراق و بحرین و مناطق کُردنشین بیرون از مرزهای سیاسی ایران. افزون بر آن با ایجاد تسهیلات لازم برای آشنایی بیش‌تر با زبان فارسی یا «روان‌گویی»، به مردمان پاکستان، شبه‌قاره هند و نیز منطقه قفقاز، به‌ویژه جمهوری‌های آران (آذربایجان) و خودمختار اوستی، ارمنستان و…
مسؤولان دولتی و برنامه‌ریزان کشوری! سالانه امکان دانش‌آموختگی را در اختیار چند ده هزار تن از فارسی‌زبانان و مشتاقان زبان فارسی و یا هم‌تباران و هم‌فرهنگان خود در کشورهای حوزه فرهنگ ایرانی قرار دهیم. اگر از دیدِ منافع ملی به این مسأله نگاه شود، این کار می‌تواند گام بلندی در راستای آشنایی با تاریخ و فرهنگ مشترک و گسترش زبان فارسی در کشورهای «جهانِ نوروز» و از همه مهم‌تر، ژرف‌تر کردن حوزه فرهنگ ایرانی گردد. با دید تنگ به این مسأله نگاه نکنیم، که این مسأله با منافع ملی ما ارتباط تنگاتنگ دارد تا جایی که حتی برای فعال‌سازی آن می‌توان از اعتبارات صندوق ملی نیز بهره گرفت. اجرای این طرح نسبت به ساخت یک قطعه راه، یک سد انحرافی یا چند کیلومتر خط‌آهن، برتری و اولویت دارد. اجرای این طرح می‌تواند نفوذ فرهنگی ایران در سرزمین‌های این حوزه را گسترده‌تر و ژرف‌تر کند و راه را بر اختلاف‌های آتیِ مردمان این خطه ــ که سال‌های سال است از سوی بازیگران فرامنطقه‌ای بر روی آن سرمایه‌گذاری می‌شود ــ ببندد.»
جستارهای وابسته
نگاهی به دگردیسی واک‌ها در گویش‌های روستایی سامان حسنی: هنگامی‌که کوتاه‌شدن و دگردیسه‌بودنِ واژه‌ها بررسی شوند، آنگاه با سه دسته واژه روبه‌رو خواهیم‌شد: دستۀ نخست واژههایی هستند که با پارسی نوشتاری هم‌سان‌اند؛ دستۀ دوم واژههایی هستند که در گویش‌ها یا پارسی نوشتاری دگردیسه یا کوتاه شده‌اند؛ دستۀ سوم واژههایی هستند که در زبان نوشتاری پیدا نمی‌شوند؛ همین دسته از واژه‌ها هستند که […]
بارگیریِ «تاریخِ ادبیاتِ ایران پیش از اسلامِ» تفضلی پارسی‌انجمن: «تاریخِ ادبیاتِ ایران پیش از اسلام» نوشته‌ی استادِ جانباخته‌ی دانشگاهِ تهران، دکتر احمد تفضلی، است. این نبیگ فهرستی از سدها نبیگی است که از ایرانِ باستان به امروز رسیده، به همراهِ چکیده‌ای از درونه‌ی آنها. این نبیگ و دیگر مانندانِ آن به تنهایی پاسخی‌اند به کم‌خوانانِ پرگو و دژآگاهانی که گویند ایرانیان باستان نوشته‌ای […]
استاد شهریار: آذربایجان کانونِ زبانِ پهلوی و نژادِ آریا بود+آوا استاد شهریار: «کانونِ زبانِ پهلوی آذربایجان بوده، مرکزِ ایران آذربایجان بوده، کانونِ نژادِ آریا، دروازه‌ی شرق، دروازه‌ی غرب، همه، آذربایجان بوده است.» این گفته‌ها نشان‌دهنده‌ی آگاهیِ تاریخیِ شهریار است. او به نیکی از این راستیِ تاریخی آگاه بود که زبانِ آذربایجان پیش از ترک‌تازیِ ترکان گویشی از زبانِ پارسی با نامِ پهلویِ آذری بوده و بر […]
توانمندی‌های زبان پارسی «پرفسور محمود حسابی» در این جُستار به روشنی نشان می‌دهد که توان واژه‌سازی زبان پارسی، بیش از ۲۲۶ میلیون واژه است و اگر آمیخته‌‌های دیگر را بخواهیم به شمار بیاوریم، شمار واژههایی که می‌تواند پدید آید مرزی ندارد و این در حالی است که زبان عربی، بیشینه توان ساختن دو میلیون واژه را […]
زبان آذربایجان شهربراز: زبان مردم آذربایجان مانند باقی مردم ایران از خانواده‌ی زبان‌های ایرانی بوده که به خاطر ساکن شدن ترکمانان و ترکان و به ویژه از دوران صفویان اندک اندک به زبان ترکی تبدیل شده است و البته این ترکی به خاطر زیرچینه‌های (substrata) زبانی و فرهنگی سخنگویان خود بسیار زیر تاثیر پارسی […]
۴۴. دانش‌آموخته
دیدگاهی بنویسید.