اکثریت اعضای فرهنگستان زبان و ادب فارسی با مخالفت در موضوع آموزش به زبان مادری به وسیله آموزش و پرورش در استان‌ها که اخیرا از سوی دولت اعلام شده است، این مسئله را تهدیدی جدی برای زبان فارسی و یک توطئه برای کمرنگ کردن این زبان عنوان کردند.
«گوهر شرف‌زاده»، رئیس جدید کمیته زبان و اصطلاحات تاجیکستان، گفت: «زبان تاجیکی (پارسی) در حال حاضر با خطر‌های جدی، به ویژه تحقیر توسط صاحبان این زبان و ساکنان کشور روبروست و در صورت بی‌تفاوتی می‌تواند از بین برود.» وی افزود: «حالا هر حرکت بیجا و بی‌معنی را که کسی انجام می دهد، به زبان شیوای دل‌نشینمان نسبت داده، زبان را تحقیر می کنند که در هیج دور و زمان، نیاکان ما به چنین تحقیر سزاوار نبودند و نیستند. این مناسبت بدی نسبت به زبان است.»
مسعود لقمان: «آموزشِ زبانِ مادری»، در کنارِ زبانِ فارسی که زبانِ رسمی، دیوانی، ملی و تمدنی است، خواسته‌ای است که می‌تواند ازسویِ همگان پیگیری شود لیک «آموزش “به” زبانِ مادری» و زدودنِ زبانِ فارسی از سامانۀ آموزشی واژگونه‌ی نصِ صریحِ قانونِ اساسیِ جمهوریِ اسلامیِ ایران و همچنین مؤلفه‌های وحدت‌بخشِ ایرانیان است.
در تابستان سال ۲۰۱۲ در آلمان کتابی از «بیژن غیبی» منتشر شد در ۷۵۰ صفحه با ۲۸ تصویر و سه نقشه درباره‌ی برخورد آلمان‌ها با فرهنگ ایران. این کتاب ۱۳ فصلی به «گزارش سیاحان، دیپلمات‌ها و کاشفان»، «زبانشناسی»، «تاریخ»، «فلسفه و تاریخ فرهنگ»، «دین زرتشت»، «شعر»، «زبان و ادبیات فارسی»، «اسطوره‌ها، افسانه‌ها، موسیقی»، «باستانشناسی و تاریخ هنر»، «جغرافیا و جامعه‌شناسی»، «ایران هندواروپایی»، «ایران مشرق‌زمینی» و «ناراستی و فریبکاری» می‌پردازد.
دو دهه پیش باور کردم که می‌توان به یاری زبان پارسی شتافت تا از گزند و آسیب روزگار در امان باشد؛ از همین‌رو بر آن شدم تا بدین شیوه گفتن و نوشتن را آغاز کنم. این شیوه گفتن و نوشتن نمونه‌ای سنجیده و به آیین از ادب و زبان پارسی را برای دوستداران این زبان به یادگار می‌نهد.
منوچهر پیشوا- بهره‌ی مطالعه و بررسی «فرهنگ واژگان گویش‌های ایران» این تواند بود که همه‌ی زبان‌ها و لهجه‌های رایج در ایران بخشی از فرهنگ شفاهی ماست و با توجه به اینکه ریشه در دیرین‌ترین گویش‌های ایرانی، اوستایی و حتی مادی باستان دارد می‌تواند خزانه‌ای باشد، برای هرچه غنی‌تر کردن زبان فارسی رایج امروزی که زبان ملّی و تکیه‌گاه فرهنگ، ادبیات، اندیشه‌ی ایرانی و میراث مشترک همه تیره‌های آریایی ست.
فروغ بهمن‌پور- مراسم رونمایی از «فرهنگ واژگان هنر»، نوشته «عرفان قانعی‌فر»، شامگاه 24 دی‌ماه در خانه هنرمندان با حضور شخصیت‌های هنری و فرهنگی برگزار شد.
«فرهنگ مهرازی ایران» که بنیادش واژه‌های ایرانی ست، یک گردآیه (مجموعه) الفبایی از واژه‌های مهرازی ایران است و دربرگیرنده واژه‌هایی است که در نوشته‌ها و فرهنگ‌ها و گویش‌های گوناگون یافت شده و نیز واژه‌هایی که از زبان‌های بیگانه راه یافته و در ایران به کار می‌رود. در این فرهنگ، این واژه‌ها به دو گونه بر پایه زمینه (موضوع) و بر پایه خاستگاه زبان دسته‌بندی شده است.
شهربراز- «چوگان» را کوتاه شده‌ی «چوبگان» و «چوپگان» دانسته‌اند؛ اما در پارسی میانه این واژه به صورت caw(la)gan «چَولَگان» آمده است که صفت «چولَگ» است. چولَگ به معنای خمیده است و امروزه به صورت «چوله» درآمده است و شکل دیگر آن «کوله» است که در «کج و کوله» به کار می‌رود. علت نامگذاری این بازی به خاطر چوب آن است که سر آن کج و خمیده بوده و به صورت کمچه یا قاشق بوده است که با آن گوی را در هوا می‌گرفتند.
ایرانسل پیام‌های فینگلیش می‌فرستد و همین موضوع چندی است علامت سوالی در ذهن کسانی به وجود آورده است که پیگیر شعارهای شرکت وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات ایران در راستای صیانت از خط و زبان فارسی بوده‌اند.