پارسیانجمن: بیشتر نویسندگان مسلمان زبان پارسیگ را پهلوی/ فهلوی مینامیدند و در برخی نوشتههای کهن عربی که از فهلویه یا فارسیه یاد شده خواست زبان پارسی میانه یا پارسیگ بوده است.
زندهیاد احمد تفضلی در این جستار ـ که لیلا عسگری و فضلالله پاکزاد به فارسی گرداندهاند ـ نمونههایی از این دست به ویژه از «تاریخ قم» و «محاضرات الادبا» به دست داده است.
«واژهها و گزارههای پارسی میانه در نوشتههای کهن پارسی و عربی» را از «اینجا» بارگیرید.
آگاهی: برای پیوند با ما میتوانید به رایانشانی azdaa@parsianjoman.org نامه بفرستید. همچنین برای آگاهی از بهروزرسانیهای تارنما میتوانید هموند رویدادنامه پارسیانجمن شوید و نیز میتوانید به تاربرگ ما در فیسبوک یا تلگرام بپیوندید.
جستارهای وابسته
اندر بایستگیِ پارسیگآگاهی مریم تاجبخش و بزرگمهر لقمان: زبانِ «پارسی» دنبالهی زبانِ «پارسیگ» (پهلوی) و آن نیز دنبالهی زبانِ «پارسه» (پارسیِ باستان) است. زینرو، پارسیشناسی بی پارسیگشناسی شدنی نباشد. با پارسیگآگاهی است که به شناختی ژرف از پارسی توان دست یازیدن. چه نه تنها از چشمِ پارسیگ به پارسی نگریستن نگریستن به جان و جهانِ خویش با چشمانِ خویشتن است که […]
چاپ نبیگی از پاول پارسی، فرزانهی ایران باستان «گویایی ارستو» از پاول پارسی ـ فرزانه[=فیلسوف] و گویاییدان[=منطقدان] ایران باستان و استاد فرزانگی[=فلسفهی] خسرو انوشیروان ساسانی ـ برای نخستینبار با گردانش بزرگمهر لقمان چاپ شد.
نبیگ[=کتاب] «گویایی ارستو» دربردارندهی سه گفتار از پاول پارسی (گفتار اندر گویایی ارستو، روشنایینامهای بر اندر پیرامونِ گزارش ارستو و پیشدرآمدی بر […]
بارگیریِ «دستورزبانِ فارسیِ میانه»ی راستارگویوا پارسیانجمن: «دستورزبانِ فارسیِ میانه» نوشتهی ایرانشناسِ روس «راستارگویوا» است که نخستین بار به سالِ ۱۳۴۷ با گردانشِ ولیاله شادان در «بنیادِ فرهنگِ ایران» چاپ شد. با از میان رفتنِ بنیادِ فرهنگِ ایران در پیِ انقلابِ اسلامی، چاپِ دومِ این دستور را «انجمنِ آثار و مفاخرِ فرهنگی» در سالِ ۱۳۷۹ بازچاپ […]
بارگیریِ «زبانِ دری، فارسیِ میانه و فارسیِ باستان» پارسیانجمن: دکتر خلیلاله اورمر ـ زبانشناسِ افغانستانی ـ در نبیگِ[=کتابِ] «زبانِ دری، فارسیِ میانه و فارسیِ باستان» به بررسیِ زبانِ پارسی، از ۲۶۰۰ سالِ پیش بدینسو، در سه گسترهی پارسیِ باستان (نامِ درستتر: پارسه)، پارسیِ میانه (نامِ درستتر: پارسیگ) و پارسیِ دری پرداخته […]
زبان پهلوی، ادبیات و دستور آن زبان پهلوی، ادبیات و دستور آن نوشتهی ژاله آموزگار و زندهیاد احمد تفضلی است که زندهیاد ایرج وامقی این نبیگ[=کتاب] را در جستار زیر بررسیده و شناسانده است.
ریشههای زبانِ کردی بزرگمهرِ لقمان: دیوید نیل مکنزی، استادِ نامیِ زبانهای ایرانی، بدین جای، با روشی دانشی، نه تنها بر چند و چونِ زبانهای کردی و جایگاه و پیوندشان با دیگر زبانهای ایرانی پرتو افگنَد که ساختههای دروغین دربارهی تبار و زبانِ کردان را هم […]
واسفا که صفحه ای گران قدر اینچنین گاهی چنان به بیراهه می رود که جای اشک است و اه
–
فهلویه یا فارسیه همان پهلوی یا فارسی است منتها بنا بر حسب جایگاهش مونث شده مثلا وقتی بگوییم اللسان الفارسی نمی توان گفت اللسان الفارسیه یا اللسان الغهلویه یا لسان فهلویه و حتما باید گفت لسان الفهلوی اما وقتی می گوییم اللغه الفهلویه پس لطفا این توضیحاتی که اساس علمی ندارند را بردارید و تکرار نکنید –
ببخشید وقتی می گوییم اللغه الفهلویه نمی توانیم انرا بدون تای تانیث اورد و این ربطی به کلمه ندارد نوشته شما چون این میماند کسی در متن فارسی ببنید که نوشته اند به زبان پارسیش (پارسی اش ) گفتم بعد بگوید ب زبان خودشان گاهی انرا پارسیش نامیده اند – یا کسی نمیگوید من با زبان عربیه حرف میزنم یا شما زبان عربیه بلدید ؟
با سلام و درود، لینک بارگیری مشکل دارد.
درود بر شما.
به راست داشته شد. یک بارِ دیگر بیازمایید.