پیشینهی فرهنگستان در ایران
پارسیانجمن: در این جستار استاد احمد سمیعی (گیلانی) به پیشینهی فرهنگستان در ایران میپردازد؛ از انجمنی که برای واژهسازیهای بیشتر نظامی در ۱۳۰۳ آغاز به کار کرد تا فرهنگستانی که اکنون استوار است. هر چند این جستار نگاهی پادورزانه به سرهگرایی دارد، لیک از نگر بررسییِ تاریخی میتواند فتادهایی درخور و سرنخهایی درنگیدنی برای هر پژوهندهای فراهم آورد.
چاپ-پخش نخستین یادنامهی ادبی به زبانِ ایرانی روشانی
پارسیانجمن: در تاجیکستان نخستین یادنامهی ادبی به زبان روشانی، یکی از چند زبان ایرانی خاوری که بیشترِ گویشورانش در بدخشاناند، چاپ-پخش شد. این کتاب که «دَرگیلمادک» نام دارد، نمونههایی از سرودههای مردمی و چامههای چامهسرایان به زبان روشانی را از پایان سدهی ۱۹ تا امروز دربرمیگیرد. نویسندهی این کتاب همچنین چند هجویه، داستان و زبانزد و گفتوگوی رواگمند در میان مردم روشان را گرد آورده است.
تکنیکهای گسترش واژگان؛ گفتوگو با آشوری ۲
حساسیّت در برابرِ مسائل زبان فارسی خیلی زود در من شکفت. و آن هنگامی بود که در کلاسِ دوم دبیرستانِ البرز برایِ آموختنِ زبانِ فارسی کلیله و دمنهی نصرالله منشی را درس میدادند. من از همان زمان نسبت به یاوهنویسیهای «نثرِ مصنوع» و عربیچپانیهای بیمزه و بیربط در نثرِ فارسی حساس شدم. البته در سالهای بعد آشنایی با نوشتههای احمد کسروی و دیدگاههایِ زبانیِ او هم این زمینه را در ذهنِ من نیرومند کرد.