Ғолия Қамбарбеково (сарустоди ховаршиносӣ дар Донишгоҳи миллии Форобии Қаззоқистон): Забони порсӣ ҳамчунон дар ҷойгоҳи зеботарин забони ховарзамин хоҳад дурахшид. Осори суханварони порсигӯ ҳамеша таваҷҷуҳи пижӯҳишгарони саросари ҷаҳонро ба худ ҷалб хоҳанд кард, чун онҳо ба мавзўъҳое пардохта буданд, ки имрӯз ҳам матраҳ аст ва тозагӣ дорад.
Порсӣ Анҷуман: “Фарҳанги вожагони сараи порсии барсохтаи Мирҷалолуддини Каззозӣ” гирдоварӣ аз 50 нибегест, ки устод ба порсии сара нивиштаанд.
Порсӣ Анҷуман: Ҳисобӣ нишон додааст, ки забони арабӣ то 25 ҳазор реша дорад ва аз ҳар реша низ 70 ҷудомад (муштаққ) метавон гирифт ва бар ин поя беш аз ду миллиюн вожа дар ин забон наметавон сохт; ҳам бад-он гаҳ, ки забонҳои ҳиндуурупоӣ, монанди порсӣ, дорои шумори каме реша (наздики 1500) ва 250 пешванд ва наздики 600 пасванданд, ки бо афзудани онҳо ба буни реша метавон беш аз 226 миллиюн вожа сохт ва агар омехтаҳои дигар ҳам дар шумор оварда шаванд, шумори вожаҳое, ки дар порсӣ метавон сохт бекарон аст.