واژهگزینی در دوران ساسانی و تأثیر آن در فارسی دری
دکتر حسن رضایی باغبیدی در این جستار، شـیوههای واژهگزینی و واژهسازی برای دانشواژهها به ویژه در زمینههای فلسفی، پزشکی و سـتارهشناسی را در نوشتههای پارسیگ[=پهلوی] و پیوند این شیوهها با نوشتههای ناسرودینِ پارسی دری به ویژه در سدههای چهارم و پنجم و در نوشتههای بزرگانی چون پورسینا، بیرونی و ناصرخسرو را برمیرسد.
نگاهی به تَرمشناسی دستور زبان پارسی
سامان حسنی: میبایست گروهی از کسانی که بر «دستور زبان پارسی» چیرگی دارند و با روش دانشیک واژهسازی آشنایند، گرد هم آیند. نخست یک فهرست از همهی واژههای مورد نیاز دستور زبان فراهم آورند. آنگاه همهی واژههایی را که تا کنون فرهنگستان یکم، دوم و دیگر کسان برای دستور زبان ساختهاند، گرد آورده و با در نگر داشتن همهی نکتههای دستوری و با همسنجی با زبانهای همخانواده، واژههای در خور را برگزینند یا بسازند.
واژههای پارسی پورسینا و تأثیر آنها بر دیگر دانشمندان
دکتر محمد معین در این جستار دانشواژههایی [=اصطلاحاتی] را که پورسینا در برخی از نوشتههای پارسی خود (: دانشنامهی علایی و رگشناسی) بهره برده است، نشان میدهد و میافزاید که چگونه دانشمندان آینده از این دانشواژهها در نوشتههای فلسفی خود سود جستهاند و نیز خودْ واژههایی تازه به این گنجینه افزودهاند.