Пароганиши (интишори) чопи севуми «Гӯёии Арасту» ва чопи панҷуми «Забони порсиг»

Порсӣ Анҷуман: «Гӯёии Арасту» (чопи севум, вироиши дувум) ва «Забони порсиг» (чопи панҷум, вироиши нахуст) чопахш шуда ва инак дар дастраси устодон, пижӯҳандагон, донишҷуён ва дӯстдорони гӯёӣ ва фарзонагӣ ва фарҳангу забонҳои эронист.

Ҷамол Халили Шарвонӣ (1375); Нузҳат-ул-маҷолис; Ба вироиш ва пижӯҳиши дуктур Муҳаммадамин Риёҳии Хӯӣ; Илмӣ.

Боргирӣ ва ошноӣ бо «Нузҳат-ул-маҷолис»-и Шарвонӣ

Порсӣ Анҷуман: “Нузҳат-ул-маҷолис” дарбардорандаи беш аз чаҳор ҳазор чорина(рубоӣ) аз сесад чомасарои(шоир)-и эронӣ ба забони порсист, ки дар миёни садаҳои панҷум то ҳафтуми исломӣ суруда шудаанд.
Ин чоринаҳо гувоҳии устуворанд бар ин, ки забони туркӣ дар ин бум пешинае чандоне надорад.

Фарҳанги сохтории вожагони порсӣ (ду пӯшина) Роёнавис ва рӯяоро: Имон Худофард Чоп: севум, 1402 Андоза: Вазирӣ Шумори рӯяҳо: пӯшинаи нахуст (Фарҳанг) 746 рӯя, пӯшинаи дувум (Пайвастҳо) 200 рӯя

Порсӣ Анҷуман «Фарҳанги сохтории вожагони порсӣ»-ро бозчоп кард

Порсӣ Анҷуман: «Фарҳанги сохтории вожагони порсӣ»-ро, ки фарҳанги алифбои решаҳо ва вандҳои забони порсист, дастур Зиёуддини Ҳоҷарӣ дар ду пӯшина фароҳам ва Порсӣ Анҷуман инак барои севумин бор онро бозчоп кардааст.