دسته: ریشه‌شناسی

بزرگمهرِ لقمان: دیوید نیل مکنزی، استادِ نامیِ زبانهای ایرانی، بدین جای، با روشی دانشی، نه تنها بر چند و چونِ زبانهای کردی و جایگاه و پیوندشان با دیگر زبانهای ایرانی پرتو ‌افگنَد که ساخته‌های دروغین درباره‌ی تبار و زبانِ کردان را هم بر‌نماید.

پارسی‌انجمن: «فرهنگِ ایرانِ باستان» گردآوردی از جستارهای گرانسنگِ استادِ زنده‌یاد ابراهیمِ پورداود –ایرانشناس، اوستاشناس و استاد فرهنگ و زبانهای کهنِ ایرانی- است که همان گونه که از نامِ نبیگ برمی‌آید، روشنگری‌ای است دانشی در زمینه‌ی واژه‌های پیونددار با فرهنگِ ایرانِ کهن.

پارسی‌انجمن: «آریامهر» پژوهشی است تیزنگرانه و باریک‌بینانه در زمینه‌ی برنامهای (القابِ) پادشاهانِ ایران از استادِ زنده‌یاد دستور (دکتر) صادقِ کیا -استادِ پیشینِ دانشگاهِ تهران و فرنشینِ فرهنگستانِ زبانِ ایران.

پارسی‌انجمن: خوانندگانِ پارسی‌انجمن پیش‌تر با «فرهنگِ ریشه‌ی لغاتِ فارسی» و «مسیرِ اشتقاقِ لغاتِ فارسی»ِ دکتر علی نورائی آشنا هستند و اینک سومین کارِ ایشان در این زمینه که «فرهنگِ اشتقاقِ واژه‌های فارسی» نام دارد و در آن بیش از ۳۴۰۰ واژه‌ی فارسی ریشه‌یابی شده، چاپخش شده است.

پارسی‌انجمن: «جُستارنامگ» که گردآوردی از جستارهای مزدا تاج‌بخش و بزرگمهرِ لقمان است، چاپ شد.
جستارنامگ به دو بخش است: زبان‌پژوهی و ایرپژوهی.

پارسی‌انجمن: «گویاییِ ارستو» (چاپِ سوم، ویرایشِ دوم) و «زبانِ پارسیگ» (چاپِ پنجم، ویرایشِ نخست) چاپخش شده و اینک در دسترسِ استادان، پژوهندگان، دانشجویان و دوستدارانِ گویایی و فرزانگی و فرهنگ و زبانهای ایرانی است.

پارسی‌انجمن: «فرهنگِ ریشه‌ی لغاتِ فارسی، با نمودارِ مشتقات» گردآوریِ دکتر علی نورائی است. او با پژوهش در ریشه‌های واژه‌های فارسی و جست‌وجوی کهن‌ترین دیسه‌های شناخته‌شده‌ی آنها در بنخانهای(منابع) گوناگون، داده‌هایی بسیار درباره‌ی جدامد(اشتقاق) و پیوندِ آنها با واژه‌های همریشه‌شان در دیگر زبانها گردآوری کرده و آنها را به گونه‌ی نمودارِ درختی برایِ هر ریشه کشیده است تا خوانندگان با یک نگاه بتوانند همه‌ی جدامدهای یک ریشه را به یک جای ببینند.

مزدا تاج‌بخش: در نوشته‌های باستانی شهری به نامِ اُستیگان تا کنون یافت نشده است. نیز گواهی (سکه‌، مهر‌، سنگ‌نوشته‌ و …) بر بوشِ شهری با این نام نه در روزگارِ پادشاهیِ خسرو انوشیروانِ ساسانی در دست است و نه در زمانی دیگر. بر پایه‌ی آنچه در این جُستار آمده است، می‌توان بدین برایند رسید که واژه‌ی اُستیگان در یادگارِ بزرگمهر نه شهری ساسانی که تنها برنامی (لقبی) برای بزرگمهرِ بختگان بوده است.