hamestan az do waje-ye : ham wa astan chehre pazerefte ast . ma nayazi nadarim ” ba” ra peshro ” hamestan” be gozarim, chon waje-ye ” haem ” khodash yek gerd-ham aaye ra mi rasanad. hamestan = community / Geselschaft.
kenon der zaban parsi ke waje ha-ye tazi al-ejtema wa al-jamaye ra merdom be kar mi borand, chandan deger-goni der kar-bord shan dide ne mi shawad
waje-ye englisi ‘ problem ” beraber be waje-ye parsi ‘”deshwar ” ast. pors-man beraber be chizi ke porside shawad, ,ham-cho : “hame-porsi” =(referandom) ast
با درود. چهبسا در برابرسازی،برابرها در زبانهای گوناگون همپوشانی کاملی با هم نداشتهباشند. برابر «پرسمان» نزدیکترین برابر برای «مساله» در عربی و «پرابلم» در انگلیسی است. دکتر کزازی «پرسمان» را پرسشی میداند که بنیادیتر و از همینرو گرهگشایی آن نیز سختتر است.
همچنین فراموش نکنیم یک واژه در یک زبان گاه به چند واژه در زبانهای دیگر نیاز دارد. مانند: «سیستم» که فرهنگستان «سامانه» را تنها برای یکی از کارکردهای آن قرارداد کردهاست.
درود دوست گرامی. «باهمستان» پیشنهاد داریوش آشوری است. «همستان» هم معنای «باهمستان» را میدهد. ولی گویا آشوری برای ترانمایی [شفافیت] بیشتر «با» را نیز به آغاز آن افزودهاست. که از نگر واژهسازی کار نادرستی نیست چراکه همواره نباید معنای قراردادی با بخش بخش تکواژهای سازنده پیوند معنایی و ریشهای داشتهباشد. پاسخ دربارهٔ واژهٔ «پرابلم» را در بخش دیدگاههای ازدانگارهٔ شمارهٔ ۵۶ آوردهایم. همچنین دوست گرامی از شما میخواهیم که از این پس پرسشهایتان را به خط پارسی بنویسید. با سپاس
با درود بر شما هم میهنان دلسوز و ایراندوست
“مان” که اسم مصدر می ساز در واژه خانمان نوشته اید، معنای خانه را می دهد و نقش اسم مصدر ساز ندارد.
همچنین گمان می کنم که در واژه دودمان نیز همان معنای خانه را می دهد. به هر روی واژه “مان” در دودمان آن نقشی را که در واژگان سازمان و ساختمان و زایمان بازی می کند را ندارد.
یک پرسشی هم از شما داشتم و این بود که لطف کنید و درباره اسم مصدر ساز “مان” توضییحی بدهید؛ چرا که در واژه های کهن “مان” نقش اسم مصدر ساز را ندارد و گمان می کنم که واژه “زایمان” نخستین کاربرد واژه “مان” در نقش اسم مصدر ساز باشد که دیرینگی این واژه زایمان به صد سال هم نمی رسد.
با سپاس
hafte-ye pish naweshtid : hamestan ra be jaa-ye ” jaamaye” be kar mi borim. kenon az khod waje-ye “hazman ” ra der-aawodi ?
درود
هازمان: society
باهمستان: community
hamestan az do waje-ye : ham wa astan chehre pazerefte ast . ma nayazi nadarim ” ba” ra peshro ” hamestan” be gozarim, chon waje-ye ” haem ” khodash yek gerd-ham aaye ra mi rasanad. hamestan = community / Geselschaft.
kenon der zaban parsi ke waje ha-ye tazi al-ejtema wa al-jamaye ra merdom be kar mi borand, chandan deger-goni der kar-bord shan dide ne mi shawad
waje-ye englisi ‘ problem ” beraber be waje-ye parsi ‘”deshwar ” ast. pors-man beraber be chizi ke porside shawad, ,ham-cho : “hame-porsi” =(referandom) ast
با درود. چهبسا در برابرسازی،برابرها در زبانهای گوناگون همپوشانی کاملی با هم نداشتهباشند. برابر «پرسمان» نزدیکترین برابر برای «مساله» در عربی و «پرابلم» در انگلیسی است. دکتر کزازی «پرسمان» را پرسشی میداند که بنیادیتر و از همینرو گرهگشایی آن نیز سختتر است.
همچنین فراموش نکنیم یک واژه در یک زبان گاه به چند واژه در زبانهای دیگر نیاز دارد. مانند: «سیستم» که فرهنگستان «سامانه» را تنها برای یکی از کارکردهای آن قرارداد کردهاست.
درود دوست گرامی. «باهمستان» پیشنهاد داریوش آشوری است. «همستان» هم معنای «باهمستان» را میدهد. ولی گویا آشوری برای ترانمایی [شفافیت] بیشتر «با» را نیز به آغاز آن افزودهاست. که از نگر واژهسازی کار نادرستی نیست چراکه همواره نباید معنای قراردادی با بخش بخش تکواژهای سازنده پیوند معنایی و ریشهای داشتهباشد. پاسخ دربارهٔ واژهٔ «پرابلم» را در بخش دیدگاههای ازدانگارهٔ شمارهٔ ۵۶ آوردهایم. همچنین دوست گرامی از شما میخواهیم که از این پس پرسشهایتان را به خط پارسی بنویسید. با سپاس
با درود بر شما هم میهنان دلسوز و ایراندوست
“مان” که اسم مصدر می ساز در واژه خانمان نوشته اید، معنای خانه را می دهد و نقش اسم مصدر ساز ندارد.
همچنین گمان می کنم که در واژه دودمان نیز همان معنای خانه را می دهد. به هر روی واژه “مان” در دودمان آن نقشی را که در واژگان سازمان و ساختمان و زایمان بازی می کند را ندارد.
یک پرسشی هم از شما داشتم و این بود که لطف کنید و درباره اسم مصدر ساز “مان” توضییحی بدهید؛ چرا که در واژه های کهن “مان” نقش اسم مصدر ساز را ندارد و گمان می کنم که واژه “زایمان” نخستین کاربرد واژه “مان” در نقش اسم مصدر ساز باشد که دیرینگی این واژه زایمان به صد سال هم نمی رسد.
با سپاس