بزرگمهرِ لقمان: دیوید نیل مکنزی، استادِ نامیِ زبانهای ایرانی، بدین جای، با روشی دانشی، نه تنها بر چند و چونِ زبانهای کردی و جایگاه و پیوندشان با دیگر زبانهای ایرانی پرتو افگنَد که ساخته‌های دروغین درباره‌ی تبار و زبانِ کردان را هم بر‌نماید.
در این گفت‌وگوی حشمت رئیسی با گارنیک آساتوریان، او به پدیده‌ی قوم‌گرایی در ایران و موضوع زبان مادری می‌پردازد و در آغاز روشن می‌کند که بسیاری از دیدگاههای کژی که درباره‌ی ایران هست به علت سوء تفاهم در اصطلاحاتی مانند اقلیت/ اکثریت، قوم و … است.
استاد زنده‌یاد ابراهیم پورداود در جستارِ «آتورپاتکان و چیچست و سولان (سبلان) و سهند» از دریچه‌ی زبانشناسی و تاریخ به این چهار جایگاه ایرانشهر پرداخته است.
کورش جنتی: پاکسازی و پالایش زبان دارای دلایل بسیارِ زبانی و برون‌زبانی است. برای نمونه هنگامی که به جای «جزر» و «مد» می‌گوییم: «فروکشند» و «فراکشند» آموزش این پَرمانه‌ها(مفاهیم) را ساده‌تر کرده‌ایم، زیرا ساختمان این دو واژه‌ی فارسی به گونه‌ای است که معنا را بهتر و دقیق‌تر می‌رساند و دانش‌آموز را از حفظ کردن طوطی‌وار واژه‌های «جزر» و «مد» می‌رهاند.
پارسی‌انجمن: زمانِ صفویان روزگارِ نشیبِ اندیشه، فرهنگِ ایرانی و زبانِ پارسی بود و در زمانِ آنان بود که بخشی از ایرانیانِ پارسی‌زبان، مانندِ آذربایجانیان، ترک‌زبان شدند، چه صفویان هم خود ترک‌زبان بودند و هم قزلباشان که پایه‌ی سررشته‌داری‌شان بر آنان استوار بود.
پارسی‌انجمن: نبیگِ بسیار پژوهشیِ «وِهْرُود و اَرَنگ» درباره‌ی گیتی‌شناسیِ تاریخیِ سرزمینهای فرارود و نشان‌دهنده‌ی برماندهای دیرپای و گسترده‌ی شهرآیینیِ (تمدن) ایران در آن مرزوبوم است که پژوهشگر آلمانی، ژورف مارکوارت، داده‌هایی مهند (مهم) درباره‌ی روزگاران آن جای را از بُن‌خانها (منابع و مأخذ) در زبانهای گوناگون دستچین و در این نبیگِ پژوهشی آورده است.
روشنگریِ سیامکِ رستمی، آموزگارِ زبانِ عربی، را در این جا ببینید و بشنوید.
عباس سلیمی آنگیل: پس از انقلاب ۵۷، آیین‌ها و مناسبت‌ها و پوشش‌ها و نمادهایی در ایران ساخته و پرداخته شد که آشکارا واگرا و قوم‌وقبیله‌محورند. از آنجا که همه‌ی این‌ها سویه‌ی نمادین دارند و در دل خود خواستی سیاسی را نمایندگی می‌کنند، می‌توان با نگاهی روادارانه و آسان‌گیرانه همه‌شان را زیر واژه‌ی «نمادهای واگرا» جای داد. چنان‌که خواهیم دید، امر ملی در ایران به حال خود رها شده است.
پارسی‌انجمن: «فرهنگِ ایرانِ باستان» گردآوردی از جستارهای گرانسنگِ استادِ زنده‌یاد ابراهیمِ پورداود –ایرانشناس، اوستاشناس و استاد فرهنگ و زبانهای کهنِ ایرانی- است که همان گونه که از نامِ نبیگ برمی‌آید، روشنگری‌ای است دانشی در زمینه‌ی واژه‌های پیونددار با فرهنگِ ایرانِ کهن.