Category: Китобҳои баргузида

Порсӣ Анҷуман: Чопи севуми (вироиши дувуми) «Вирозагон», ки нивиштае навёфта ба забони порсиг (паҳлавӣ) аст, бо пешгуфтор ва овонависии Раҳоми Аша чопахш шуд.

Порсӣ Анҷуман: Вироиши тоза аз фарҳанги авестоӣ ба порсиг аз Раҳоми Аша ба забони инглисӣ чопахш шуд.

Порсӣ Анҷуман: «Аз аҷам то порсӣ» (колбудшиносии санҷишии забони аҷам ва порсӣ) дастоварди пижӯҳишии нивисанда ва пижӯҳишгари забонпизишк Ҷомии Шикебии Гелонист ва дарбардорандаи ду дафтар аст, ки бо ҳам ба рехти нибеги кунунӣ дароварда шудаанд

Порсӣ Анҷуман: «Фарҳанги паҳлавӣ» гирдоварӣ ва нивиштаи Баҳроми Фраҳвашӣ аст, ки устоди зиндаёд Иброҳими Пурдовуд бар он пешгуфтор нивиштаанд.
Ҳарчанд наздик ба шаст сол аз чопи ин фарҳанг мегузарад ва то андозае ранги куҳнаги ба худ гирифтааст, бо ҳамаи ин ҳанӯз судмандиҳои худро дорад.

Порсӣ Анҷуман: «Гузидае аз Динкарди чаҳорум» (баргирифта аз «Ойиннома»-и Соcонӣ, нивишташуда ба рӯзгори шоҳаншоҳ Хусрави Анушервон) бо гардониш ва гузориши Бузургмеҳри Луқмон чопахш шуд.

Порсӣ Анҷуман: Фарҳангистон 131 нибеги(китоби) омӯзишии забон ва адаби порсӣ, аз соли 1300 то 1400-ро бо номи «Ганҷинаи китобҳои дарсии забон ва адабиёти форсӣ» гирдоварӣ ва дар торнамояш боргузорӣ кардааст.
Ин гирдовард(маҷмӯъа) натанҳо дастрасии осон ба ин бунхонҳо(манобеъ)-ро фароҳам оварда, ки кори пижӯҳишгаронро низ содатар кардааст.

Куруши Ҷаннатӣ: «Оғозгарони пижӯҳиши забони паҳлавӣ дар Эрон» нивиштаи Аскари Баҳромӣ яке аз китобҳои тозамунташиршуда дар заминаи «забони паҳлавӣ»-ст. Мавзӯъи нибег чунонки аз номи он пайдост пижӯҳишест дар бораи касоне, ки дар Эрони ҳамрӯзгор (муъосир) нахустин гомҳоро дар заминаи омӯзиш ва ёдгирии забони порсии миёна/ порсиг бардоштаанд.

Порсӣ Анҷуман: Дабира чеҳраи нивиштории забон аст ва агар ҳар кас бар он бошад, ки дар ин замина сози худро бизанад, ошуфтагӣ ба кори забон роҳ хоҳад ёфт.
Дар ин росто, Порсӣ Анҷуман ҳарчанд бар «Дастури хатти форсӣ»-и Фарҳангистон хурдаҳое дорад, лек барои пешгирӣ аз ошуфтагӣ дар паҳнаи нивишторӣ ҳам аз ин шеваи Фарҳангистон пайравӣ мекунад ва ҳам пайравӣ аз онро ба ҳар он кас, ки ба порсӣ менависад, сифориш мекунад.

Порсӣ Анҷуман: “Нузҳат-ул-маҷолис” дарбардорандаи беш аз чаҳор ҳазор чорина(рубоӣ) аз сесад чомасарои(шоир)-и эронӣ ба забони порсист, ки дар миёни садаҳои панҷум то ҳафтуми исломӣ суруда шудаанд.
Ин чоринаҳо гувоҳии устуворанд бар ин, ки забони туркӣ дар ин бум пешинае чандоне надорад.

Порсӣ Анҷуман: «Ҷодаи абрешам»-ро зиндаёд Алии Мазоҳирӣ дар 1983 ба забони фаронса чоп кард, ки чанде пас аз он Маликносири Навбон онро ба порсӣ баргардонд, ки дар Эрон чоп шуд. Мазоҳирӣ дар пижӯҳишҳои торихиаш, нигоҳе борикбинона ба забон дошт ва вожаҳои куҳани порсиро бармекашид ва ба ҷустуҷӯи корвожаҳое(афъоле) дар нивиштаҳои куҳани порсӣ мепардохт, ки дар порсии имрӯзӣ корбурде надоранд.