«فرهنگ ادبیات فارسی» که نخستین بار در سال 1337 خورشیدی چاپ شده، راهنمای همه‌ی کسانی است که با ادب پارسی سروکار دارند. این کتاب در چارچوب واژه‌نامه نوشته شده و به شناساندن بزرگان ادب ایران و نام و روزگار شخصیتهای بزرگ داستانی و همچنین …
«فرهنگ رشیدی» در سال 1064 ق. در هندوستان به خامه‌ی «عبدالرشید پسر عبدالغفور حسینی مدنی تتوی» از مردم تته سند نوشته شده است. واژگان آمده در فرهنگ رشیدی از پژوهش در نوشته‌ها و چامه‌های کهن پارسی برگزیده شده‌اند و از این نگر، این فرهنگ از برجسته‌ترین فرهنگها در این زمینه به شمار می‌آید.
شهربراز- گیلاس در زبان پارسی نام میوه‌ای است از خانواده‌ی آلو و از رده‌ی آلبالو (آلوبالو) که معمولاً شیرین است. شکل آن را در زبان پارسی میانه (پهلوی) و پارسی کهن پیدا نکردم اما در زبان یونانی به درخت این میوه kerasos گفته می‌شود که شباهت نزدیکی به واژه‌ی گیلاس دارد.
شهربراز- در برابر این همه تازش و دشمنی، سنگر بزرگ و پرتوانی نیست که از زبان پارسی دفاع کند و تنها می‌توان به برخی دلسوزان امیدوار بود و به توانایی زبان پارسی که ققنوس‌وار در همه‌ی تاریخ خود پایدار بوده است و پایدار خواهد ماند.
در این جُستار برخی از واژگان فارسی رایج در زبان ترکی عثمانی معرفی شده که با اندوه باید گفت در ایران به فراموشی سپرده شده‌اند. شایان توجه است که شماری از این واژگان هنوز هم در زبان ترکی عثمانی کاربرد دارد.
آیت حسینی- 80 سال از برقراری پیوند رسمی دیپلماتیک بین ایران و ژاپن می‌گذرد؛ اما از سده‌ها پیش از آن، ژاپنی‌ها از راه نوشته‌های چینی با امپراتوری ایران و فرهنگ و تمدن آن کم و بیش آشنا شده بوده‌‌اند.
دومین گردهمایی جهانی زبان‌ها و گویش‌های ایرانی از سوی بخش ایران‌شناسی و زبان‌شناسی مرکز دایره‌المعارف بزرگ اسلامی و با همکاری دانشگاه تهران، فرهنگستان زبان و ادب فارسی، انجمن زبان‌شناسی ایران و دانشگاه سالامانکا (اسپانیا) چهاردهم و پانزدهم دی‌ماه 1393 برگزار می‌شود.
شهربراز- از آنجا که زبان پارسی یکی از عامل‌های پیونددهنده‌ی ایرانیان در طول تاریخ – به ویژه پس از اسلام – بوده است تجزیه‌طلبان و دشمنان ایران به تازگی برای رسیدن به هدف‌های شوم خود نوک حمله را به سوی زبان پارسی گرفته‌اند.
در حال حاضر تقریباً زبان درى زبان رسمى افغانستان است و مردم با درى می‌نویسند، شعر مى‌گویند یا داستان مى‌نویسند و حتى کوشش داریم این زبان را شسته‌تر و رفته‌تر بسازیم و واژههاى بیگانه حتى واژههاى زبانهاى دیگر افغانستان که در آن وارد شده، بیرون کنیم و جانشین آنها واژههاى ناب درى بسازیم.
ایدئولوژی حاکم در دوران شوروی، صدرالدین عینی را یکی از بنیان‌گذارانِ الفبای لاتین و پیریلیک در تاجیکستان معرفی می‌کرد. بسیاری هم به این پندار وقع نهادند و باور کردند؛ غافل از این که «بنیان‌گذارِ» الفباهای بیگانه در تاجیکستان حتا یک اثر یا نامۀ خود را به خطی جز پارسی ننگاشته است و در واقع، از مخالفانِ خاموشِ تغییر الفبا در پایانِ دهه‌های 1920 و 1930 بوده است. تغییر الفبا پدیده‌ای شوروی بود که در تمام سرزمین‌های مسلمان‌نشینِ امپراتوری اتفاق افتاد و …